Зубр:
Bocь ён - бiзoн нaш, штo ў нac нaзывaeццa зyбpaм! Мacцi пaджapaй, як мeшaнкa, бypaй i чopнaй, Быццaм з вякoў y вякi пepaxoдзiў пpaз гopны І гapтaвaўcя, caбpaўшы aдцeннi cтaгoддзяў.
Лютacцю бoльш нeбяcпeчны, чым люты дpaпeжнiк, Зyбp для людзeй нe cтpaшны, нe чaпaй – нe зaчэпiць, Бyдзe cтaяць як yкoпaны– пacтыp нa вapцe, Нe cтpaпянeццa, a пoзipкaм пacцiць няcпыннa… Смeлы, i ў гэтым нямa ямy poўнaгa звepy Ў cвeцe жывёльным пyшчaнcкaгa кpaю…
Радзіма:
Кожны народ не без роду і
племя мае
Летапіс свой і гісторыі след
на старонках.
Там, дзе арда саранчой прапаўзе, застануцца
Толькі асмолкі ды печышчы, попел ды косці.
Прыстаўка па-: панесці, паехаць, пабегчы
прыстаўка з-: злізаць, змесці, змыць
прыстаўка у-: убегчы, уехаць, увезці
прыстаўка за-: забрахаць, зазвінець, загрукаць
прыстаўка пад-: падліць
убегчы - убежать
уехаць - уехать
увезці - увезти
Лицо (не часть тела, а личность)
Дзяцінства - самая шчаслівая пара жыцця кожнага чалавека. У дзяцей не надта шмат абавязкаў: падрастай сабе, вучыся ды дапамагай маме з татам, наколькі здольны.
Маё дзяцінства таксама было бесклапотным. Я рос з мамай, татам і малодшым брацікам. Розніца ва ўзросце ў нас невялікая - усяго адзін год, таму нам было вельмі цікава гуляць разам. У нас былі агульныя інтарэсы, агульныя сябры, адзін на дваіх пакой. Вось толькі цацкі былі ў кожнага свае, і мы вельмі крыўдзіліся, калі другі браў не свае цацкі, не папытаўшыся. Не скажу, што мы ніколі не сварыліся. Сварыліся, яшчэ як, нават біліся. Але з кім не бывае. На самой справе, мы з маім братам - лепшыя сябры.
Адзін з лепшых успамінаў майго дзяцінства - гэта летнія канікулы ў вёсцы ў бабулі з дзядуляй. Якое гэта было раздолле! Нас не маглі вечарамі загнаць у хату, так нам падабалася гойсаць па вёсцы. Мы бегалі на поле хавацца ў жыце, на возера, дзе спрабавалі лавіць рыбу галінай з прывязанай на яе вяроўкай. Яскравых успамінаў засталося мноства. Адно толькі было дрэнна: мама працавала і бачылі мы яе толькі ў суботу і нядзелю, таму вельмі сумавалі.
Маё дзяцінства было вельмі шчаслівым. Я жадаю кожнаму дзіцяці, каб яго дзяцінства было такім.
<span>Дорога жизни» 1950;
«Твёрдым шагом» (1954).
Роман «Когда сливаются реки» 1957;
«Пахнет чабрец», 1959</span>
