Правильно писать дзясятага лютага
<span>Ляциць без крылау, бяжыць без ног, плыве без ветразя:
Облака.</span>
<span>Кожная пара года асаблива прыгожая, але вясна, мне так здаецца, найпрыгажэйшая. З прыходам вясны быццам зараждаецца новае жыцця. Рэчки вызваляюцца з-пад халоднага льду, што укрывау яе усю зиму. Дрэвы прачынаюцца ад сну и распускаюць новыя лисця. Птушки здалеку прылятаюць на родную зямлю и звонкими галасами прабуджаюць нават усю зямлю ад крэпкага сна. Сонейка так сама прачынаецца и пачынае з новай силай асветливаць, саграваць усю зямлю. Чалавек так сама становицца найвесялейшым, падаткавым. Зимняя халодная пагода змяняецца на цеплую, ласкавую, вясеннюю. Цяпер ужо людзи апранаюць больш легкае адзенне. Нават увесь мир усю зиму чакау вясны, каб зноу адчуць цеплыню, ласкавасць, прыажосць роднай прыроды. Вось за гюта я так кахаю вясну.</span>
Скончылася зімні ноч[](3-е скл., Н.).
Снежная гладзь[]( 3-е скл., Н.) пасерабрылі промні сонца.
Пушыстая шэрань[](3-е скл., Н.) пакрыла галінкі дрэў.
Запоўнілі лес загадкавасць[](3-е скл., Н.) і таямнічасць[](3-е скл., Н.).
Каця зачаравала прыгожасць[]( 3-е скл., Н.) зімняга лесу.
Радасць[](3-е скл., Р.) і задавальненне дзяўчынка адчула сярод заснежаных дрэў.