Ащтобуснае дэпо н.р. вяликае кафэ н.р. Пригожае какаду. Н.р. цудощнае Гаици н.р. дакументальнае кино н.р. шырокая Мисуры. Ж.р. старая фрау. Ж.р. чыстае фае н.р
1. Сасновы (канчатак -ы, м.р., н.скл.)
2. Сасновага (канчатак-ага, м.р., р.скл.)
3. Сасноваму (канчатак -аму, м.р., д.скл.)
4. Сасновым (канчатак -ым, м.р., т.скл.)
5. Сасновым (канчатак -ым, м.р., м.скл.)
6. Сасновы (канчатак -ы, м.р., в.скл.)
Костя быў вельмі спагадлівым і вясёлым хлопчыкам, але не зважау свайго настаўніка чарчэння. Калі ён вучыўся ўжо ў 10 класе, то дзеці ўсе больш прасілі настаўніка прачытаць ім кнігу на латыні. Яшчэ нельга не адзначыць, што Костя быў вельмі смелым хлопцам, таму што калі пачалася вайна Костя вучыўся на лётчыка, і тым самым ён адважыў пайсці нп вайну.
Подробнее - на Znanija.com - znanija.com/task/27918687#readmore
Старая жанчына, змораная часам, я кая заўседы чакала свайго сына. Яе рана ніколі не загаіцца, таму што яе сын назаўседы згінуў, але яна не гледзячы ні на што чакае яго. Што да знешнасці тэклі, то гэта старая, з пасівелымі валасамі, заўседы пячальнымі вачыма, згорбленая часам.
Хоць вадзяной мае асобны вобраз, прадстаўлення пра яго часта зліваліся з русалкамі і чортам [3] [4] [5] [6].
Вадзянога прадстаўлялі ў выглядзе голага спатнелы старога, лупатыя, з рыбіным хвастом. Ён аблытаны цінай або апрануты ў чырвоную кашулю, мае вялікую акладзістую бараду і зялёныя вусы. Мае звярыныя або рыбіны рысы - рыбін або каровін хвост, гусіныя лапы з перапонкамі або каровіны капыты, скура, як у мянтуз, рог на галаве. Мог абярнуцца буйной рыбай, зверам, птушкай, сомам, шчупаком, карпам, вялікі чорнай рыбай або рыбай з крыламі, гусаком, качкай, пеўнем, бервяном, тапельцам, дзіцем ці канём [7].
Лічыцца, што вадзяная жыве ў вірах, вірах, у палонках, на закінутых вадзяных млынах [8], пад млынамі ці шлюзамі, на дне ракі, дзе ў яго ёсць свой палац.
Украінцы распавядаюць вось што. Вадзяной не ўсё час жыве ў вадзе, так як яго ганяе Бог: да Вадохрышчы вадзяной сядзіць у вадзе, а потым пераходзіць у лазу, з-за чаго завецца «Лазавіком», потым ён пераходзіць на сушу, у прыбярэжную траву і толькі пасля Спаса зноў трапляе ў ваду .
Беларусы вераць, што напярэдадні Вадохрышчы вадзяной прыходзіць да сялян і просіць у іх сані, каб вывезці сваіх дзяцей з вады перад яе асвячэннем. І вось перад хрышчэнне сані і калёсы пераварочвалі дагары нагамі, каб вадзяной не мог імі скарыстацца. У рускіх лічылася, што ўзімку вадзяной спіць на дне ракі, прачынаецца 1 красавіка галодным і злым і таму вядзе сябе вельмі бурна - ламае лёд і мучыць рыбу.