Я жыву ў зялёнай і прыгожай краіне. Яна называецца Беларусь. Яе незвычайнае імя кажа аб чысціні гэтых месцаў і пра незвычайныя пейзажах. Ад іх вее спакоем, прасторам і дабрынёй. І ад гэтага хочацца нешта рабіць, атрымліваць асалоду ад жыццём і любавацца прыродай.
У маёй краіне вельмі шмат рэк і азёр. Яны пяшчотна плёскаюцца летам. Вясной раздаецца іх звонкае цурчанне. Зімой люстраная роўнядзь вабіць да сябе аматараў катання на каньках. Восенню па вадзе слізгаюць жоўтыя лісце. Яны кажуць аб хуткім пахаладанні і маючай адбыцца спячцы. І ад усіх гэтых цудоўных ператварэнняў замірае сэрца. Хочацца любавацца гэтымі выдатнымі краявідамі пастаянна. Проста страшна прапусціць хоць бы адно імгненне або вобраз. Каб не забыць усё гэта чараўніцтва, я часта фатаграфую прыроду.
На ўскраіне нашага горада знаходзіцца невялікі лес, дзе можна знайсці шмат ягад і грыбоў. Кожнае лета мы ўсёй сям'ёй адпраўляемся збіраць ягады і атрымліваць асалоду ад зносінамі з прыродай. Нам часта сустракаюцца алені і ласі. На шляху трапляюцца шустрыя вавёркі і часам прабягаюць палахлівыя зайцы. Хоць мне больш за ўсё запамінаюцца птушкі. Яны заўсёды розныя, з незвычайным афарбоўкай і пацешнымі галасамі. Нядаўна мне ўдалося блізка разгледзець сойка, якая красавалася на суседнім дрэве. І кожны раз лес падае мне і маім бацькам усё новыя і новыя сюрпрызы.
У кожным кутку маёй цудоўнай Радзімы можна знайсці шмат незвычайных пейзажаў і пацешных жывёл. Можна наведаць розныя славутасці і музеі, але ёсць нешта больш важнае і прывабнае. Больш за ўсё я люблю сваю краіну за дружалюбнасць мясцовых жыхароў. Беларусы заўсёды гатовы прыйсці на дапамогу адзін аднаму. Яны ахвотна падтрымліваюць кожнага чалавека лёгка і бескарысліва. З-за гэтага ў нашай краіне заўсёды мірна і ціха. Над галавой раздаецца спеў птушак, а побач размяшчаюцца раскошныя зялёныя прасторы.
Зіма - чароўнае час года. Мне падабаецца, калі на вуліцы ясная марознае надвор'е і падае снег. На вокнах з'яўляюцца мудрагелістыя малюнкі. Калі ўсё вакол становіцца белым, здаецца, што ты трапіў у зімовую казку. Узімку можна катацца на санках, лыжах, гуляць у снежкі і ляпіць снегавікоў.
"Калі туркі напалі на Аўстрыю", - гаворыць Янка.(Янка Брыль "Сірочы хлеб")
Бібліятэкарша здзівілася:"Навошта ён здаўся вам, гэты Авідзій"?(Іван Навуменка "Настаўнік чарчэння")
"Ні з якога",- адказвае яна.- Я сама выдумала.(Мікола Лупсякоў"Мэры Кэт")
"Давай дружыць", - падумаўшы, згадзіўся я...(М.Лупсякоў"Мэры Кэт")
"Даруй мне", - развітваўся з дачкою Вячка.(Леанід Дайнека"Меч князя Вячкі")
Дзеяпрыслоўе-гэта форма дзеяслова