<span>проСьба
</span><span>каСьба
</span><span>доЖДЖ
</span>адкаЗчык<span>
</span><span>раЗжыцца
</span><span>мыеШся
</span><span>чытаЧцы
</span><span>Сшыць
</span><span>даЧцэ
</span><span>смяеШся</span>
Нарадзіўся 26 лістапада 1930 года ў горадзе Оршы Віцебскай вобласці ў сям'і інтэлегентаў. У час Вялікай Айчыннай вайны быў у эвакуацыі ў Пермскай вобласці, пасля ў Арэнбургу. У 1944 вярнуўся ў Оршу, атрымаў сярэднюю адукацыю. Пасля заканчэння філалагічнага факультэта Кіеўскага універсітэта імя Т. Р. Шаўчэнкі настаўнічаў у вёсцы Лесавічы Тарашчанскага раёна Кіеўскай вобласці (1954—1956), у Оршы (1956—1958). Скончыў Вышэйшыя літаратурныя курсы (1960), Вышэйшыя сцэнарныя курсы (1962) у Маскве.
Свае першыя вершы Уладзімір Караткевіч апублікаваў у 1951 (аршанская раённая газета «Ленінскі прызыў»). У 1955 верш «Машэка» быў змешчаны ў часопісе «Полымя». Выйшлі зборнікі паэзіі «Матчына душа» (1958), «Вячэрнія ветразі» (вершы і паэма, 1960), «Мая Іліяда» (1969), «Быў. Ёсць. Буду.» (вершы і паэмы, 1986).
Найбольш вядомы як празаік. Аўтар зборнікаў апавяданняў і аповесцей «Блакіт і золата дня» (1961), «Чазенія» (1970), «Вока тайфуна» (1974), «З вякоў мінулых» (1978), раманаў «Каласы пад сярпом тваім» (1968), «Хрыстос прызямліўся ў Гародні» (1972), «Нельга забыць» («Леаніды не вернуцца да Зямлі», 1982), «Чорны замак Альшанскі» (увайшлі аднайменны раман і аповесць «Зброя»), (1983), аповесці «У снягах драмае вясна» (1989). Для дзяцей выдаў «Казкі» (1975) і нарыс «Белавежская пушча» (1975).
Аўтар п'ес «Млын на Сініх Вірах» (пастаўлена на тэлебачанні ў 1959), «Званы Віцебска» (1977, пастаўлена ў 1974), «Кастусь Каліноўскі» (1980, пастаўлена ў 1978), «Калыска чатырох чараўніц» (1982), «Маці ўрагану» (1985, пастаўлена ў 1988; аднайменны мастацкі фільм - 1990). У 1988 г. выйшаў зборнік п'ес «Старыя беларускія хронікі». Напісаў сцэнарыі кароткаметражных фільмаў «Сведкі вечнасці» (1964), «Памяць каменя» (1966), «Будзь шчаслівай, рака» (1967), сцэнарыі мастацкіх фільмаў «Хрыстос прызямліўся ў Гародні» (1967), «Чырвоны агат» (1973), «Дзікае паляванне караля Стаха» (1979), «Чорны замак Альшанскі» (1984). На тэлебачанні і радыё па яго творах пастаўлены шэраг спектаклей. Па лібрэта Караткевіча пастаўлена ў Беларускім тэатры оперы і балета опера «Сівая легенда» (1978), а паводле яго аповесці «Дзікае паляванне караля Стаха» - аднайменная опера (1989).
Уладзімір Караткевіч выступаў таксама як публіцыст і крытык. Напісаў нарыс «Зямля пад белымі крыламі» (1977, першае выданне - на ўкраінскай мове, Кіеў, 1972), эсэ «Мсціслаў - Мстиславль» (1985), эсэ, артыкулы пра Ф. Скарыну, Т. Шаўчэнку, Лесю Украінку, М. Агінскага, Я. Купалу, М. Багдановіча, М. Шолахава, Я. Брыля, У. Калесніка, М. Лужаніна, Р. Барадуліна, В. Зуёнка, А. Наўроцкага, Я. Сіпакова. Выйшлі Выбраныя творы ў 2 тамах (1980) і Збор твораў у 8 тамах (1987-1991).
Працаваў як перакладчык. На беларускую мову пераклаў драму М. Карэма «У ноч зацьмення Месяца» (пастаўлена ў 1972), аповесць Э. Гашпаравай «Цяжка быць мустангам» (1981), паасобныя творы Дж. Байрана, А. Міцкевіча, І. Франка, Я. Судрабкална, Б. Мацкявічуса і інш.
Узнагароджаны ордэнам Дружбы народаў. За раман «Нельга забыць» у 1983 годзе прысуджана Літаратурная прэмія імя Івана Мележа, a за раман «Чорны замак Альшанскі» ў 1984 годзе — Дзяржаўная прэмія БССР імя Якуба Коласа (пасмяротна).
Чытаць цалкам: http://vershy.ru/bio/biyagrafiya-uladzimira-karatkevicha
Зіма
<span>Вось і прыйшлі жаданыя </span>
<span>Зімовыя дзянькі. </span>
<span>Дык даставай схаваныя </span>
<span>І саначкі каваныя, </span>
<span>І лыжы, і канькі! </span>
<span>Яны ўжо застаяліся - </span>
<span>Дай волю ім хутчэй! </span>
<span>Вітай, раздолле белае! </span>
<span>Хай кроў у жылах бегае </span>
<span>Шпарчэй і гарачэй! </span>
Ніл Гілевіч
Зіма
<span>Снег белы. Ён на сонцы аж гарыць. </span>
<span>І чысты-чысты. А па светлым - груба </span>
<span>Ідзе натоўп. Куляюцца з гары </span>
<span>Падлеткі. І ляцяць адчайна ў гурбы. </span>
<span>Вясёлым смехам поўніцца іх лёт. </span>
<span>Як зорачкі, сняжынкі пад нагамі... </span>
<span>Люстэркам залатым іскрыцца лёд, </span>
<span>І вершы я па ім пішу канькамі. </span>
Васіль Дэбіш<span>
</span>
Першы снег
<span>Я раніцой расплюшчыў вочы, </span>
<span>Спыніўшы сноў імклівы бег. </span>
<span>Святло чароўнай белай ночы </span>
<span>Разліў па хаце першы снег. </span>
<span>Падскочыў з ложка да фіранкі, </span>
<span>Багацця белага - да стрэх. </span>
<span>І гурбы пульхныя на ганку, </span>
<span>З'явіўся сябар лепшы - снег! </span>
<span>Цяпер штодня я з ім гуляю. </span>
<span>І нават ноччу часта ў сне </span>
<span>Будую крэпасці, знішчаю, </span>
<span>А ён цярплівы гэткі, снег! </span>
<span>Міне зіма. Вясна настане </span>
<span>І снег змяце з падворка прэч. </span>
<span>Ды не навечна ён растане - </span>
<span>Яшчэ з ім будзе шмат сустрэч! </span>
Павел Саковіч<span>
</span>
