Францыск Скарына, беларускі і ўсходнеславянскі першадрукар. Нарадзіўся ў г.Полацку каля 1490 г.
Атрымаў ступень бакалаўра філасофіі ў Кракаўскім
універсітэце і, магчыма, у гэтым жа універсітэце ступень магістра
медыцынскіх навук. Затым ступень доктара “лекарскіх навук” у Падуанскім
універсітэце.
У пачатку 1520-х гадоў пераехаў у Вільню і заснаваў друкарню. У ёй надрукаваны «Малая падарожная кніжка» і Апостал.
Беларускае
кнігадрукаванне пачалося адразу на еўрапейскім узроўні. Рэнесансныя
выданні Скарыны вылучаюцца высокай якасцю друку, характэрнымі
мастацкімі, гравюрнымі і арнаментальнымі аздабленнямі, шрыфтам і іншымі
кампанентамі выдавецкай эстэтыкі і майстэрства. А каментарыі да выданняў
былі разлічаны на ўспрыманне простымі («паспалітымі») людзьмі. У
прадмовах Скарыны прасочваюцца прыметы іншых літаратурных жанраў, якія
пазней атрымалі развіццё ў беларускай літаратуры і пісьменстве.
Кнігі Скарыны зрабілі значны ўплыў на духоўную
культуру Беларусі і Украіны, стымулявалі ўзнікненне кнігадрукавання ў
Маскоўскай дзяржаве, распаўсюджваліся ў шматлікіх рукапісных копіях.
Памёр Скарына каля 1551 г., дакладная дата смерці і месца пахавання невядомы.
трэба паставить -нн-.................
Гукан - хітры і подлы чалавек. Ён неблагадарны. Такім людзям нельга рабіць дабро, бо можна вельмі пашкадаваць. У рамане мы бачым, як пад час вайны Гукан не только не сказаў "дзякуй"Зосі, але і напісаў на яе паклёп. З-за гэтага дзяўчына настрадалася. Гукан - тыповы прадстаўнік здраднікаў грамадства.
Я люблю адзначаць ўсякія святы. Здаецца, быццам гэта нейкія незвычайныя дні, у якія абавязкова адбудзецца што-небудзь цікавае. Наогул, мой любімы свята - гэта Новы год, таму што яго адзначаюць усе людзі, усюды святочная атмасфера. А дзень нараджэння - індывідуальны свята, у якім удзельнічае толькі ён і яго блізкія.
Раней, калі я быў маленькім, арганізацыяй майго дня нараджэння займалася мама. Яна запрашала маіх хросных, бабуль і дзядуляў, братоў і сясцёр, рыхтавала святочны стол, прыдумвала розныя конкурсы і забавы. І абавязкова пякла вялікі торт з крэмам і шакаладам, у які устаўлялі рознакаляровыя свечкі.
Але ўжо пару гадоў я сам арганізоўваю свой дзень нараджэння. Цяпер мне цікавей адзначаць яго з сябрамі. Таму раніцай мяне віншуюць бацькі, а затым мы збіраемся з сябрамі ў маім пакоі і проста маем зносіны або гуляем у гульні. Мы з мамай больш не наготавливаем цэлую гару страў, а выбіраем што-небудзь арыгінальнае, што кушаешь не кожны дзень. Гэта ўзмацняе атмасферу унікальнасці гэтага дня.
Мне падабаецца адзначаць дзень нараджэння з сябрамі, таму што нам заўсёды весела разам. Мы хохочем амаль увесь час, а якія атрымліваюцца смешныя фатаграфіі, калі мы прыбірацца ў недарэчныя касцюмы!
Я люблю атрымліваць падарункі на дзень нараджэння. Прытым мне ўсё роўна, наколькі падарунак карысны і дарогай. Мне цікава, што людзі выбіраюць для мяне, гэта паказвае, якім яны мяне бачаць. На маім свяце заўсёды прысутнічаюць толькі дарагія мне людзі, таму для мяне не бывае дрэнных падарункаў. Бо гэта іх увага!
Я спадзяюся, што і праз шмат гадоў на кожны мой дзень нараджэння будуць збірацца блізкія людзі, і гэты дзень заўсёды будзе здавацца мне незвычайным і поўным прыемных сюрпрызаў.
Першы гром
Зима ужо канчаецца. Прыгрэла сонейка. Яно абуджае прыроду. Адтае зямля. Дрэвы и раслины п'юць свежы вясновы сок. Паветра напоунилася пахам хвои.
Хутка з выраю прыляцяць шпаки. Да сустрэчы з ими рыхтуюцца дзеци и дарослыя. Яны зрабили шпакоуни и павесили их у садзе.
Раптам пракациуся над зямлёю першы гром. З вяликай чорнай хмары хлынуу дождж. Важкия кропли дажджу застукали па даху. Па зямли пабегли ручайки. Усе уцякаюць ад дажджу. Тольки качки ды гуси купаюцца у лужынах.
