<span> Восень — адна з найпрыгажэйшых пор года. Яна, нібы чараўніца, перамяшала розныя фарбы і ўпрыгожыла траву, лес, лісце на дрэвах. Колькі разнастайных адценняў колераў! Трава засыпана дываном з лісця клёнаў, яблынь, дуба. Тут і чырвона-жоўтыя, аранжава-карычневыя, бурштынава-залацістыя адценні — толькі таленавіты мастак мог стварыць такую палітру.</span>
Там живёт ровно, 144056т
Человек, потому-что намяввны
П - простая
У - ускосная
1. П: "Ты мне патрэбна!" - сказаў бацьца.
У: Бацька сказаў, што я яму патрэбна.
2. П: "Сын, - сказала маці, - купі хлеба".
У: Маці сказаал сыну, каб ён купіў хлеба.
3. П: Аляксей прамовіў: "Я не чакаў вас".
<span> У: Аляксей прамовіў, што ён не чакаў нас.</span>
1. На пяцьдзясят вёрст рэчышча быў толькі адзін паром.. . 2. Капітану (Пора-Леановічу) не вельмі верылі як нашчадку сепаратысцкай фаміліі і ўраджэнцу Магілёва. Таму "ў дапамогу яму" ...паставілі ...Юрыя Горава, карэннага русака са старой маскоўскай фаміліі. 3. ..18 жніўня на кардон прыляцеў улан на ўспененым кані і нешта хутка перадаў Пора-Леановічу. 4. Жанчына, высокая і зграбная,... стала проста ў ваду. 5. "Давядзецца чакаць да раніцы"-, сказаў Пора-Леановіч. 6. Гораў нечакана для сябе сказаў: "Іван, як пераправіцца цераз раку? " 7. "Ідзіце, "-сказаў Іван жанчыне, туды.. . Мы не можам праводзіць вас. 8.-Паспеў?-спытаў Леановіч улана. - Так точна! ..Генерал Фікельмонт выказвае вам удзячнасць за выкананы загад. 9. - Капітан Пора-Леановіч, вы нягоднік. 10. На тры крокі, -іранічна сказаў Леановіч.. . 11. Гораў удыхнуў паветра і,не цэлячыся, націснуў на курок. 12.Пора-Леановіч.. . на апошнім дыханні сказаў ясным голасам: -Дзякуй вам.. . 13.Мне ўсё жыццё будуць трызніцца тыя 10 хвілін, на якія я спазнілася. <span>14. Дай Бог, каб мае ўнукі ніколі не варагавалі з вашымі.</span>
