<span>1. Яблынi ў маi што нявесты. (працяжнік не ставіцца, таму што ёсць параўнальны злучнік што)
2. Мы з вамi землякi. (працяжнік не ставіцца, таму што дзейнік выражаны асабовымі займеннікамі)
3. Героi "Слова пра паход Iгараў" не выдуманыя персанажы, а рэальныя людзi. (працяжнік не ставіцца, таму што перад выказнікам ёсць адмоўе не)
</span>4. Пеця - скок з печы на двор. (працяжнік ставіцца, таму што выказнiк - усечаная форма дзеяслова. Але калі выказнік інтанацыйна не выдзяляецца, працяжнік не ставіцца)
<span>5. Шырыня, прастор - не акiнеш вокам! (параўнанне без параўняльнага злучніка - працяжнік ставіцца)</span>
Тоник-галоуны герой аповесци салодкия яблыки. Гэта звычайны хлопчык, яки меу мянушку "паплисты". Ён, як и усе дзеци, любиць хадзиць на рэчку, катаць рэхву, красци яблыки. Кожны дзень ён бяжыць да сваих сяброу и разам з ими добра праводзиць час.
Кали яго клича матуля, ён абавязкова бяжыць да дому, бо вельми паважае и любиць яе. Тоник заусёды хвалюецца за гэту жанчыну, и кали тая доуга не вяртаецца -чакае яе. Але не заусёды хлопец таки пакладзисты,часам ён можа адпомсциць, аб чым потым шкадуе.
Объяснение:
с белорусской освобождение
1. Чырвоныя, жоўтыя, аранжавыя кветкі распусціліся паўсюдна.
2. Паўсюль: на асфальце, на лаўках і на клумбах - ляжала рознакаляровыя лісце.
3. Ці сёння, ці заўтра я пайду ў паліклініку.
4. Шафы, сталы, крэслы - уся мэбля ў пакоі была антыкварнай.
5. І бактэрыі, і вірусы, і грыбкі могуць стаць прычынай захворванняў.
Ая Радзіма — Беларусь. Гэта краіна адна з самых прыгажэйшых у свеце. Беларусь размешчана ў лясной зоне. Лясы займаюць вялікую частку маёй краіны. А колькі ў Беларусі рэк і азёр! Болын за ўсё іх у паўночнай частцы. На поўдні маёй краіны размяшчаюцца балоты. Разнастайны раслінны і жывёльны свет нашай краіны ўражвае сваёй прыгажосцю і непаўторнасцю. У нас жыве птушка, якая з'яўляецца сімвалам Беларусі. Гэта — бусел. Нашу краіну так і называюць «зямля пад белымі крыламі».
Прыгажосць роднай зямлі, непаўторнасць яе прыроды неаднаразова алісваліся нашымі пісьменнікамі: Я.Купалам, Я.Коласам, У.Караткевічам, Н.Гілевічам, Р.Барадуліным і іншымі. У.Караткевіч у вершы «Бацькаўшчына» з гонарам апісвае сваю радзіму, нашу Беларусь. Р.Барадулін у вершы «Ад сівых гадоў...» апявае прыроду нашай краіны, захапляецца яе краявідамі, мовай.
<span> Я вельмі люблю сваю краіну, ганаруся тым, што я — беларус.</span>
