Ответ:
Яшчэ адзін месяц зімовы, я а ўжо хачу вясны. Але… за што мне падабаецца зіма. За Новы год і падарункі, за чакання свята, за снег і катанне з горкі, за сонечны дзень з мінусам і вядома за чаканне вясны і цяпла і жудаснага жадання пакупацца ў цёплай рэчцы. А яшчэ мне падабаецца ісці па сцежкам у заснежаным полі, калі глядзіш на сцяжынку каб не саступіцца ў снег і кожны паварот яе вельмі нечаканы.
Ответ:
Синтаксичная роля дзеяслова
Объяснение:
Дзеяслоу у сказе можа быць выражаны инфинитывам, азначэннем, дапауненнем и акаличнасцю
У наш час існуе вялікая колькасць месцаў, дзе можна адпачыць і проста добра правесці час. Людзі на доўгі час пакідаюць свой дом, з'язджаючы ў нейкія новыя і незвычайныя месцы. Бацькі хвалююцца за сваіх дзяцей, адпускаючы іх да некага ў госці, але ведаюць, што іх сын або дачка неўзабаве вернуцца дадому. Але дзеці падрастаюць, і усе радзей бываюць дома. Толькі прыбег са школы - зноў сыйшоў. У хуткім часе людзі пачынаюць забывацца на свой родны дом, шукаючы сабе іншае месца. Але, як бы добра б не было ў іншых месцах, заўседы прыемна вярнуцца дадому, дзе цябе чакаюць бацькі. Не трэба бываць дома толькі госцем. Нават калі чалавек вырастае і мае сваю сям'ю і хату, ен мусіць наведваць свой дом, дзе ен вырас і дзе жывуць ягоныя бацькі. Там заўседы можна адпачыць і прыгадаць шматлікія прыемныя моманты дзяцінства.
1) Яна ўвайшла порстка, паружавелая, свежая. (выдзяляем азначэнні коскамі, бо ад азначаемага слова ЯНА іх аддзяляюць іншыя члены сказа + азначаемае слова з'яўляецца займеннікам)
2) Мала хто з іх тады, маладых, вясёлых, застаўся жыць у гэтым доме. (тое самае, што і ў першым)
3) Голас маці, лагодны і клапатлівы, даляцеў аднекуль здалёк з пакінутай зямлі. (выдзяляем азначэнні коскамі, бо яны стаяць пасля азначаемага слова і маюць падкрэсленую сэнсавую нагрузку)
