Лес ,узлессе,лясны,лесавик,лясун,
Маці паклала мне на стол мой пенал, мае падручнікі і маю ручку.
З кожным днём становіцца халадней. Сонца свеціць, але не грэе. За дзень зямля не паспявае награвацца. Дні становяцца карацей, а ночы даўжэй. Рана цямнее.
Лісце на дрэвах жоўкнуць і ападае. Уся зямля абсыпаная якое апала лісцем. Радзеюць верхавіны дрэў. Не чуваць спеваў птушак. Высахла трава. Звялі кветкі.
<span> Неба часта пакрываецца цёмнымі хмарамі. Ідуць халодныя касыя дажджы. Дзьме рэзкі, пранізлівы вецер. Сабраны ўраджай у садах і гародах. На палях пуста. Толькі дзе-нідзе зелянеюць ўсходы озимины. Усе нагадвае пра тое, што прыйшла восень.</span>
СІНЯЯ ПТУШКА
Яе так і называюць - сіняя птушка. Старажытная радзіма яе - Індыя. Я доўга шукаў сустрэчы з ёю. І вось сёння ў мяне радасць.
Каля самай ракі я ўціснуўся паміж велізарных камянёў. Цяжкі вадзяны гул глушыць усё. Я крычу для спробы - і не чую сам сябе!
<span>Але раптам гук асаблівы, востры як нож, пранізаў гэты гул і грукат. Гэта яна - сіняя птушка. Цёмна-сіняя - яе відаць здалёк. Яна спявае, і песню яе не заглушыць. Я аглух ад грукату і вымак. Але я не зводжу з яе вачэй: ці давядзецца мне калі-небудзь яшчэ сустрэць сінюю птушку.</span>
На вуліцы пахаладала, падуў ледзяны вецер.
Стаяў цёплы восеньскі дзень, сагрэты апошнімі промнямі залатога сонца; ціха шапацелі ад ветра лісцікі на дрэвах, быццам перагаворваючыся паміж сабою.
Глядзі: там ідзе наш сусед.
Вымыеш посуд - дазволю глядзець тэлевізар.
