Ответ:прау́да-спрау́дзiць(прыстау́ка-с, суфiкс-i,ць), дбае-дбаць-прыдбаць(прыстау́ка-пры), дзiрван-дзiрванець(суфiкс-е, ць),
зiма-зiмаваць(суфiкс-ава, ць), дзень-дняваць(суфiкс-ява, ць), чысты-чысцiць(суфiкс-i, ць), здаровы-здаравець(суфiкс-е, ць), вясёлы-весялець(суфiкс-е, ць), багаты-багацець(суфiкс-е, ць)
Объяснение:
Если корень слова(после приставки) начинается на звонкую согласную то пишется З если на глухую то пишется с
Ответ:
Верш апавядае аб тым, як можна любиць сваю родную мову. Ен пабуджае нас да таго, што любиць мову дабрэй за усе циха, па-свойму.
Аутар параунае родую мову з маленькай крыничкай, и гаворыць, што крыница не хвалицца, што грымотрей за прыбой, яки, хутчэй за усе, параунауся з чужой мовай.
Сам паэт у самым пачатку папярэджвае, што не будзе хвалицца сваей мовай перад иншыми
Пиши панятніше ато не зрозуміло