Насцін дзед добры, станоўчы. Трымаецца з годнасцю. Клапоціцца аб Насці, займаецца гаспадаркай. Ён сумленны і справядлівы чалавек, заўсёды гатовы дапамагчы нават незнаёмым людзям, калі бачыць, што яны маюць патрэбу ў дапамозе. Ад бацькі Сержа мы даведваемся аб ім, што ён адважны, рашучы чалавек, надзейны таварыш, з якім можна смела ісці ў разведку. Ён жа распавядае Насці пра бацьку Сержа, што цаніў і любіў яго, як сына, як роднага. Такім чынам, можна зрабіць выснову, што Насцін дзядуля сардэчны, спачуваючы чалавек. Таксама і ў яго стаўленні да дзяцей мы бачым, што ён заўсёды гатовы абараніць слабага. Насця ставіцца да дзеда з вялікай любоўю і павагай.
Незнаемы...................
Зіма
<span>Вось і прыйшлі жаданыя </span>
<span>Зімовыя дзянькі. </span>
<span>Дык даставай схаваныя </span>
<span>І саначкі каваныя, </span>
<span>І лыжы, і канькі! </span>
<span>Яны ўжо застаяліся - </span>
<span>Дай волю ім хутчэй! </span>
<span>Вітай, раздолле белае! </span>
<span>Хай кроў у жылах бегае </span>
<span>Шпарчэй і гарачэй! </span>
Ніл Гілевіч
Зіма
<span>Снег белы. Ён на сонцы аж гарыць. </span>
<span>І чысты-чысты. А па светлым - груба </span>
<span>Ідзе натоўп. Куляюцца з гары </span>
<span>Падлеткі. І ляцяць адчайна ў гурбы. </span>
<span>Вясёлым смехам поўніцца іх лёт. </span>
<span>Як зорачкі, сняжынкі пад нагамі... </span>
<span>Люстэркам залатым іскрыцца лёд, </span>
<span>І вершы я па ім пішу канькамі. </span>
Васіль Дэбіш<span>
</span>
Першы снег
<span>Я раніцой расплюшчыў вочы, </span>
<span>Спыніўшы сноў імклівы бег. </span>
<span>Святло чароўнай белай ночы </span>
<span>Разліў па хаце першы снег. </span>
<span>Падскочыў з ложка да фіранкі, </span>
<span>Багацця белага - да стрэх. </span>
<span>І гурбы пульхныя на ганку, </span>
<span>З'явіўся сябар лепшы - снег! </span>
<span>Цяпер штодня я з ім гуляю. </span>
<span>І нават ноччу часта ў сне </span>
<span>Будую крэпасці, знішчаю, </span>
<span>А ён цярплівы гэткі, снег! </span>
<span>Міне зіма. Вясна настане </span>
<span>І снег змяце з падворка прэч. </span>
<span>Ды не навечна ён растане - </span>
<span>Яшчэ з ім будзе шмат сустрэч! </span>
Павел Саковіч<span>
</span>
Слуцкия Ткачыхи
Мэта чытання - бацькоушчына
Тэма твора - выказванне любви да радзимы
Праблемы у творы - Патрыятычныя
Аутарскае пачуцце - захапленне, радасць
Адкуль узникла идэя - Жыццевыя вытоки
Манера аутарскага выказвання: Перадае захапленне, паведамляе пра свой край.
Рысы характара аутара. Даверливы, шчыры.
Эпитэты:
Край родны, прыгожы
Милы кут
Ветлых берагоу
Божый свет
Крыничныя хвали
Старыя Бярозы
Метафары:
Прастор думае
плачуць лозы
нивы гутарки вядуць
пахнуць грэчки
Бярозы адзначаюць пуць
Быры-лясы удуць
Есць словы з пераносным значэннем.
Тлумачэнне назвы твора.
Шчодры дзедаў сад! Амаль кожны год галіны ўгіналіся, прыпадалі да зямлі, трашчалі і нават ламаліся. ____ ___ ____ _____
____, ____, ____ і _____.
І у гэтым годзе на яблынях можна чакаць антонаўкі, ранеткі і цітаўкі. ---, --- і ---.
Восенню сад наугол дасць багата яблык, груш і сліў. ---, --- і ---.
Вакол саду растуць вербы. Зімой яны будуць аберагаць яго ад вятроў, завірух і маразоў. ---, --- і ---.
