Прыметники эта беларуская мова шкло
Майго лепшага сябра клічуць Аляксей. Мы з ім разам займаемся футболам. Ён старэйшы за мяне на год. Але выглядае Лёша яшчэ старэйшым, таму што ён вельмі высокі. Ён вышэйшы за мяне на дзесяць сантыметраў. Акрамя таго, Лёша ходзіць у трэнажорную залу, таму ён даволі мускулісты. Ён вельмі моцны, і ў яго вялікія далоні з заўсёды акуратна абрэзанымі і чыстымі пазногцямі.
Лёша не прыгажун, але даволі сімпатычны. У яго твар з шырокімі скуламі, высокі лоб, які затуляе чуб. Вочы ў Лёшы карыя, шакаладнага колеру. Валасы ў яго цёмна-русыя, прамыя, кароткія. Валасы Лёша не ўкладвае, яны заўсёды ляжаць на яго галаве ў творчым беспарадку.
Лёша ўмее стыльна апранацца. Яго адзенне заўсёды адпавядае сітуацыі. Ён аднолькава добра ўмее выглядаць і ў касцюме, і ў джынсах. Ён вельмi акуратны і заўсёды пахне дарагім адэкалонам.
Ён вясёлы і прыязны, да ўсіх адносіцца добразычліва. З яго твару не сходзіць усмешка.
Дзякуючы сваёй сімпатычнай знешнасці і абаянню Лёша падабаецца людзям. Думаю, калі б вы з ім пазнаёміліся, ён бы і вам спадабаўся.
1 гэта народная прымета
2 гэта прыказка
3 гэта прыказка
4 гэта народная прымета
У аўтобусе было душна і вельмі цесна. Яго заціснулі з усіх бакоў, і ён ужо сто разоў пашкадаваў аб тым, што вырашыў паехаць на чарговы прыём да ўрача ранняй раніцай. Ён ехаў і думаў пра тое, што зусім, здавалася б, нядаўна, а на самай справе семдзесят гадоў таму назад, ён ездзіў на аўтобусе ў школу. А потым пачалася вайна. Ён не любіў успамінаць тое, што ён перажыў там, навошта варушыць мінулае. Але кожны год дваццаць другога чэрвеня ён замыкаўся ў сваёй кватэры, не адказваў на званкі і нікуды не хадзіў. Ён успамінаў тых, хто сышоў з ім добраахвотнікам на фронт і не вярнуўся. Вайна была для яго і асабістай трагедыяй: падчас баёў пад Масквой і Сталінградам загінулі яго бацька і старэйшы брат.
Во ещё одна
Ехала я як то з школы на трамваі. Ззаду сядзела нейкая матуля з 9-11 гадовым дзіцем на руках. І вось гэты «маляня» увесь час мяне тыкаў нагой у брудных чаравіках па белым штанах (адмыслова, спадабалася я яму, напэўна), на што я звярнулася да яго матулі з просьбай яго суняць.
Яна мне сказала, што ЯНЫ выхоўваюць дзіцяці па сістэме нейкага «Эйху..зера», гэта калі дзіцяці ўсё дазваляюць і няма чаго не зрабіла А потым ззаду падышоў хлопец, ледзь мяне старэй. Дастаў з рота жуйку, наляпіў прама на лоб матулі і сказаў: «Мяне таксама па гэтай сістэме выхоўвалі», - падміргнуў мне і выйшаў на наступным прыпынку.
Объяснение:
Вот, как то так
Все ударения на и наверное
