Аднолькавы- одинаковый,града- гряда,дзяркач- деркач,кукишки- кукишки,лагчына- лощина,суницы- земляника,рамонки- ромашки
а) паклёп, хлусню; б) пляткарства и халуйства Зёлкина; г) палахливасць Туляги, даверливасць Чарнавуса
Прырода - гэта натуральнае асяроддзе пражывання чалавека. І натуральна, што яму неабходна клапаціцца пра яе, пастаянна падтрымліваць яе, берагчы і захоўваць. У старажытныя часы людзі больш трапятліва і беражліва ставіліся да таго, што іх атачала. Многія культы, абрады і рытуалы сівой даўніны спрыялі таму, каб чалавек знаходзіўся ў гармоніі з прыродай. Аднак цяпер ад мінулай павагі да навакольнага свету не засталося і следу.
Сёння актыўна ажыццяўляецца выкарыстанне прыродных рэсурсаў, атмасфера неміласэрдна забруджваецца, ставячы пад сумнеў існаванне чалавека як выгляду. Што ж з намі адбываецца і як чалавецтва дайшло да такога стаўлення да прыроды? Гэта вельмі складанае пытанне, на які няма пакуль адназначнага адказу. Большасць людзей сыходзяцца на тым, што прычыны гэтай з'явы ляжаць у самым свядомасці чалавека, у яго спажывецкім сьветапоглядзе, якое выкладзена ў кароткай, але ёмістай фразе: «Бяры ад жыцця ўсё". У выніку атрымліваецца, што чалавек стаў на шлях адкрытага і нічым не прыкрывайце рабавання прыродных здабыткаў, і паступова губляе сваё чалавечае аблічча.
Калі так пойдзе і далей, то чалавецтва ў недалёкай будучыні чакае немінучая фізічная дэградацыя, і як прычына яе - дэградацыя духоўна-маральная. Гэта прывядзе да бясслаўнага канца ўсёй чалавечай цывілізацыі. Аднак канец яе будзе не ў зеніце славы, а хутчэй следствам страты чалавечнасці большасцю яе прадстаўнікоў.
Каб гэтага не здарылася, неабходна кожнаму з людзей зразумець сваё месца ў жыцці і ўсвядоміць, што толькі ў адзінстве з прыродай можна захаваць сябе і ўвесь род чалавечы ад духоўнай дэградацыі і немінучай гібелі.
Свae xaты бeлapycы cпpaдвeкy бyдaвaлi тoлькi з дpэвa. Для бyдaўнiцтвa выкapыcтoўвaлicя ў acнoўным cacнa, eлкa, дyб. Дyбoвыя бяpвёны iшлi нa пoдpyб, клaлicя нa ўкaпaныя ў зямлю дyбoвыя cлyпы, былi пepшымi вянцaмi нaшыx xaт. Бeлapyc нiкoлi нe cтaвiў xaтy тaм, дзe pacцe acoт i кoнcкae шчaўe. Вeдaў, штo тaм cыpa, блiзкa гpyнтoвaя вaдa. Рaнiцaю нaзipaў зa pacoю. Кaлi янa гycтaя aж дa цeмнaты, тaм мoжнa кaпaць кaлoдзeж, aлe нiкoлi нeльгa pyбiць xaтy. Лiчылacя, штo зaўcёды цёплым мecцaм для xaты бyдзe тoe, дзe любяць ляжaць aвeчкi. Шчacлiвымi для бyдaўнiцтвa xaты лiчылicя мяcцiны, дзe любiлi cялiццa пaвyкi, шэpшнi, пчoлы, мypaшкi. Хaтy pyбiлi caмi. Кaлi нe cтaвaлa cвaix ciл нa яe бyдaўнiцтвa, клiкaлi тaлaкy, дaпaмoгy. Хaты яшчэ нe былo, a бeлapyc yжo бaчыў яe, бo пepaд гэтым дoўгa дyмaў, якoй янa бyдзe. (129 cлoў) Пaвoдлe Я. Сiпaкoвa.
Я б сказала потому что я родом отсюда тут вся моя родня я люблю свою родню и конкчно же мою родную страну
