-Лена, прабач мяне калi ласка за тое, што я не дапамагла табе выканаць дамашнее заданне!
-Нiчога страшнага.
-Проста я сама не зразмела гэту тэму.
-Я цябе разумею, таму што яна вельмi складная.
-Так ты выбачаеш мяне, цi не?
-Канешна, ты не вiнавата у гэтым.
-Вялiкi дзякуй!
-Няма за што.
-Да скорай сустрэчы!
- Да пабачэння.
Прыстаўка пад- (ад слова ліць).
Я заўсёды марыў пра сабаку. Але бацькі не хацелі мне яго купляць. Яны лічылі, што я недастаткова адказны. Яны думалі, што я не змагу сам за ім даглядаць, і ім давядзецца гуляць з ім рана раніцай і позна ўвечары ў любое надвор'е. Яны, вядома, мяне недаацэньвалі, але іх можна зразумець.
І вось у мінулым годзе за добрую вучобу мне нарэшце набылі сабаку. Яго парода - нямецкая аўчарка. Ён вельмі падобны на сабаку з фільма "Камісар Рэкс". Таму назваў я яго Рэксам. Ён такі ж разумны. Я з першага дня пачаў з ім займацца, дрэсіраваў яго. Зараз мой Рэкс ўжо ўмее падаваць лапу і голас. Я збіраюся яшчэ навучыць яго камандам "памры!" і "месца!". Каманды "фу!" і "апорт!" ён ужо ведае.
Рэкс вялікі. Ён ростам мне амаль па пояс. Ён добра сілкуецца, таму ў яго гладкая і шаўкавістая шэрсць. Мы сочым за яго рацыёнам. У Рэкса заўсёды збалансаванае харчаванне з вялікай колькасцю вітамінаў.
У Рэкса вялікія вострыя зубы. Ён з такой лёгкасцю распраўляецца з косткамі, што становіцца трошкі страшнавата. Але ён на самай справе настолькі добры пёс, што сябруе з усімі суседскімі катамі.
Хоць я ведаю, што Рэкс ніколі нікога не пакрыўдзіць, я ніколі не выводжу яго гуляць без ланцужка і намысніка, таму што ён вялікі і можа напалохаць людзей, асабліва дзяцей.
<span>Я люблю свайго сабаку. Мне вельмі весела праводзіць з ім час. Ён мой лепшы сябар.</span>
Вот тут текст только он с фотканый! Когда успели тогда и сфоткали пока не видела!
Я очень осторожно шью потому что игла острая .
Игла ели очень больно кольнула меня в щёку .
<span>У ежика острые иглы на его колючей спине.</span>
