Назоуник- часцина мовы, якакая абазначае прадмет и адказвае на пытанни хто? што? : дом, вулица, чалавек.
Агульнае граматычнае значэнне назоуника- гэта значэнне прадмета.
Назоуники бываюць трох родау: мужчынскага, жаночага и ниякага.
Змяняюцца назоуники па ликах и склонах.
У сказе назоуники часцей за усе з'яуляюцца дзейникам ци дапауненнем.
Д — [д] — согласный, парный звонкий, парный твёрдый
в — [в’] — согласный, парный звонкий, парный мягкий
е — [э] — гласный, ударный
с — [с] — согласный, парный глухой, парный твёрдый
т — [т’] — согласный, парный глухой, парный мягкий
и — [и] — гласный, безударный
В слове 6 букв и 6 звуков.
Н страха,печ,муха;
р страха,печцы,мухи;
д страху,печцы,мухе;
в страха,печцы,мухи;
т о страху, о печцы, о мухе;
м аб страху,аб печцы, аб мухе.
Галина добая спагадливая вольналюбивая
А василёк смелы сильны и улюблёны
Чужы чалавек папрасіў мяне пра дапамогу. (Прыметнік)
Гэты чужы мяне напугаў. (Назоўнік)
Апошні чалавек выйшаў з аўдыторыі. (Прыметнік)
Ты апошні, хто яшчэ не напісаў практыкаванне. (Назоўнік)
Свае людзі дабры. (Займеннік)
Свае заўсёды дапамогуць. (Назоўнік)
Марожанае вельмі халоднае. (Назоўнік)
На стале ляжала страва, марожаная ўчора. (Дзеепрыметнік)
Побач мяне стаяў чалавек. (Прыназоўнік)
Ён стаяў побач. (Прыслоўе)
Перажытае мінулае заўсёды лепш самага горшага будучага. (Прыметнік)
Падзея, перажытая ўчора, змяніла маё жыццё. (Дзеепрыметнік)
