Его мама прошла нелёгкий путь, прежде чем добраться до его поместья. её сын стал паном. когда она пришла к нему, он приказал её выгнать
скорее всего, это стыд, что он выходец из такой семьи
Но ведь не следует же стыдиться своих родителей, кем бы они ни были
Спыніўся нібы часу бег.
І толькі вецер дзьме старанна,
Бярэдзіць лечаныя раны,
Ганяе неспакойны снег.
Наўкол бялюсенькі абшар.
І да зямлі хіліцца голле.
Упала ў спячку наваколле,
Забыўшыся вясновых мар.
Аднолькава праходзяць дні.
Сціскае сэрца нешта скруха.
І прыслухоўваецца вуха
Да незвычайнай цішыні.
Запаузла пила у зруб и зламала звонки зуб. Мила з мылам ляльку мыла, Мила змылила усё мыла.
У гэтым творы гаворацца а нравах чалавека, а яго любвi да рродных мясцiн. Аутар запрашае шанаваць и любiць нашых продкау.
Прыгонныя сяляне - гэта сяляне, якiя не мелi сваей зямлi i асабiста залежылi ад феадала. Яны выконвалi павiннасцi - паншчыну i аброк. Грашовы аброк - чынш, данiна прадуктамi - дзякло.