Мне вельмі спадабаўся твор Янкі Купалы “Раскіданае гняздо”. Пісьменнік у гэтай драме паказвае пошукі галоўных герояў шляхоў змагання за волю, шчасце, кавалак зямлі. Пісьменнік апісвае збядненне і разарэнне беларускага сялянства,працаўнікоў вёскі. Твор прысвечаны рэвалюцыйным імкненням беларускіх людзей. Назву твора Янка Купала узяў з жыцця сялян. Аснова твора – гэта здарэнне якое адбылося у сям’і Луцэвічаў, што з’яўляецца гістарычнымм фактам.
Янка Купала творам “Раскіданае гняздо” апісвае падзеі 1905 гадоў, калі ў тыя часы народныя массы вялі змаганне за свабоду і свае справы. Асноўнымі пытаннямі твора з’яляецца тое, што пісьменік імкнецца пазнаць дзе ж усё такі існуюць чалавечыя шляхі да шчасця, дзе жыве чалавечая праўда. І што трэба зрабіць каб выратаваць сваю сям’ю ад галечы.
Галоўныя героі твора Марыля і Лявон пачынаюць шукаць праўду строга па закону. Іх жыццё- гэта надзея на справядлівае рашэння ад суду. Лявон – вельмі старанны працаўнік, для яго зямля- яго другая маці. Зямля належыць Лявону па праву спадчыны, усе сваі сілы Лявон траціць на свой кавалак зямлі. Аднак не так усё проста. Трэба змагацца за замлю і Лявон выбірае, што лепш чым змагаацца з панамі, лепш пакончыць жыццё самагубствам. Што ён і робіць. Гэтым самым Лявон робіць пратэст супраць існуючай несправядлівасці. І трагедыя Лявона заключаецца ў тым, што герой не бачыць далейшага шляху за сваю волю і сваю зямлю. Ужо перад самагубствам, Лявон асазнае што суд праўды не дасць.
Янка Купала творам гэтым творам паказаў чытачам усе жыццёвыя няўзгоды –гэта смерць, страта кавалка зямлі, ганьба роднай сястры, разбурэнне сваёй гаспадаркі, знаёмства і размова з незнаёмым.
Твор “Раскіданае гняздо” я бы параіла прачытаць кожнаму чалавеку, бо ён вядзе нас да правільных раздумак, застаўляе задумацца пра жыццё астатніх і зразумець часы цяжкага чалавечана жыцця.
У майго таты у машыне паламалася нейкая дэталь
«Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі...» - это санет, но может всёравно пойдёт)
<span>Верай у гістарычную перспектыву беларускага нацыянальна-вызваленчага руху і лепшую будучыню народа прасякнуты гэты верш, дзе аўтар паказаў сябе выдатным майстрам санета. </span>
<span>Паэт гаворыць пра зярняты, знойдзеныя у адным з магiльнiкаў Егiпта. Праляжаўшы там некалькi тысячагоддзяў, яны не загiнулi. Жыццёвая сіла іх нібы драмала на працягу многіх стагоддзяў. Трапіўшы ў вільготную глебу, зярняткі далі багатую рунь. Верш уяўляе сабой разгорнутае параўнанне. Магiла – сiмвал смерцi, жменя насення – увасабленне вечнасцi жыцця. Яна нагадвае паэту лёс беларускага народа. Паэт параўноўвае зерне з беларускім народам, які прыгнечаны, спіць, але і пад прыгнётам захаваў сваю жыццястойкасць. Паэт верыць, што духоўныя сілы народа праб'юцца на шырокую дарогу, пераадолеюць на сваім шляху ўсе перашкоды. Аўтар сцвярджае ідэю вечнасці, неўміручасці жыцця: </span>
<span>Зварушаны, нарэшце, дух народны, </span>
<span>Я верую, бясплодна не засне, </span>
<span>А ўперад рынецца, маўляў крыніца, </span>
<span>Каторая магутна, гучна мкне, </span>
<span>Здалеўшы з глебы на прастор прабіцца. </span>
<span>Верш прасякнуты верай ў сiлы народа, у яго будучыню. Прыгнечаны на працягу многiх вякоў, беларускі народ выжыў, захаваў сваю сiлу. Пад прыгнётам ён захаваў сваю жыццеустойлiвасць. Аўтар параўноўвае абуджаны рэвалюцыяй 1905 года беларускі народ з магутнай крынiцай, якая здольная прабiцца кожную хвiлiну на шырокi прастор, пераадольваючы усе перашкоды на сваiм шляху. </span>
<span>Кампазіцыя санета «Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі...», выкарыстаныя ў ім параўнанні народа з жыватворнай крыніцай, асацыятыўныя сувязі паміж падзеяй, што моцна ўразіла, і загадкавасцю свайго народа, — усё спрыяе выяўленню філасофскай думкі, што духоўнае адраджэнне народа — гэта толькі пытанне часу.
</span>
Здаецца, колькі ёсць сяброў..
На пальцах iх не пералічыш
Мы их шануем, беражэм любоу,
Заўсёды прыйдзем, як яны паклічуць.
З дзяцінства дружым, з школьнага парога,
Усё такия близкия, радныя,
И тольки у горы и бядзе мы пазнаем,
Дзе сапраўдны сябар,
А дзе проста так.. Чужыя.
У смутку и тузе шукаем дапамоги,
З надзеяй набираем нумар тэлефона,
Усим тым, кали яшчэ у дзяцінстве,
Ишли так весела са школы мы дадому,
И атрымаецца, што вось адзин з ста
Усих тых сяброу, яких личыли,
Далонь нам працягнуу дабра,
А дзе падзеліся з ким так дружыли?
Сапраўдны сябар - у бядзе,
Сапраўдны сябар - у добрай радзе,
Сапраўдны сябар хутка прыбяжыць, прыйдзе,
Няхай такия будуць у кожнай хаце!
Ответ:
Выпiсаць сказы:
Яна ўзяла (канчатак-а, суфiкс-л; адз.л., ж.р.) птушку ў рукi i пабегла (канчатак- а, суфiкс-л; адз.л., ж.р.) дамоў.
Ён узяў (нулявы канчатак, суфiкс- у нескладовае; адз.л., м.р.) кавалачак мяса , парэзаў (нулявы канчатак, суфiкс-у нескладовае; адз.л., м.р.) яго i пакармiў (нулявы канчатак, суфiкс- у нескладовае; адз.л., м.р.) птушачку.
Потым дачушка кармiла (канчатак- а, суфiкс - л; адз.л., ж.р.) птушаня, мяняла (канчатак -а, суфiкс- л; адз.л., ж.р.) яму ваду, чысцiла (канчатак-а, суфiкс- л; адз.л., ж.р.) клетку.
Улетку мама, тата i Настачка паехалi (канчатак -i, суфiкс-л; мн.л.) ў вёску да бабулi.
Уставiць лiтары:
Бегла, заўважыла, забыла, узяла, пабегла, пазнаў, пакармiў, кармiла, мяняла, чысцiла, паехалi, выпусцiлi.
