Короткевич Владимир Семенович: биография Родился писатель 26 ноября 1930 года в семье бухгалтера, в городе Орше Витебской области (Белоруссия). В период Великой Отечественной войны был эвакуирован вместе с семьей в Пермскую область, потом переехал в Оренбург. В 1944 году, по возвращении в родную Оршу, Владимир Короткевич получил среднее образование. Учебе в Киевском государственном университете на филологическом факультете и окончанию аспирантуры были посвящены 1949-1954 годы. Будущий знаменитый писатель первое время работал в сельской школе учителем; сначала это была Киевская область, потом родной город Орша. Далее биография Короткевича пополнилась учебой на Высших литературных курсах и Институтом кинематографии в Москве, что стало началом карьеры профессионального писателя. <span />
Дзень выдаўся цёплы, па-красавіцку прыпякала сонца, але быў моцны вецер. Ён гнаў па небе рэдкія белыя воблачкі , свістаў у яшчэ голых галінах прысад. Дальнія хвойнікі былі зацягнуты шызай смугой. Хутка падсыхалі дарогі, на пясчаных узгорках вецер ужо ўздымаў пыл, гнаў яго ў напоўненыя вясновай вадой лагчынкі. На вышэйшых мясцінах, дзе глеба падсыхала, аралі трактары. А з паўночнага боку хвойнікаў і ў глыбокіх ірвах яшчэ ляжаў чорны снег, спрасаваны вятрамі ,дзівосна парэзаны першымі веснавымі раўчукамі.
Саша не рызыкнуў ісці ў такі час карацейшай дарогай і пайшоў па шляху да райцэнтра, а адтуль па чыгунцы.
Ісці было прыемна і лёгка.
<span>Была хвіліна калі Сашу хацелася вярнуцца назад. Але ён адчуваў,што ісці назад будзе цяжка, а яшчэ цяжэй будзе пасля. Думкі пра Жэню не дадуць яму нi сну нi спакою, і ў сэрцы будзе расці пакутлівы смутак. Ды і нельга спыняцца на паўдарозе. Вунь ужо зусім недалёка лес. Не даходзячы да яго , трэба павярнуць па шляху направа, мінуць невялікі бор, што ўразаўся ў поле вузкай касой, а там і Ліпнікі. Бор гэты прасвечваўся з краю ў край, бо навокал было шмат пачарнелых пнёў. Надзвычай роўныя і высокія прыгажуні-сосны гойдаліся ад ветру, рыпелі і аднастойна, і ласкава шумелі сваімі верхавінамі (І. Шамякін).</span>
Мне было шкада заплаканую дзяўчынку.
Заходить,заморозить,замез,застыл,замялся,заходит,заворот,заговор,закрыть,заехать
Аднойчы была кветачка!Прыгожая,маленькая кветачка!У яе была невялизная сям'я!Гэта матуля,тата и маленькая сястрычка!Кветку звали Рамонка!Рамонки-жаутенькия и
