Пятрусь Броўка ў сваім творы хоча паказаць чытачу, якія на яго думку словы маюць для аўтара вялікае значэньне:
"Як многа гавораць мне назв такія -
Мінск,
Пінск,
Брэст. "
Таксама аўтар у сваім творы закранае тэму продкаў:
"Што продкі любілі Спакойной праця -
Шклоў,
Клецк,
Мір. "
Аўтар хоча праз свой твор дамагчыся таго, каб чытач пачаў ставіцца да сваёй роднай мовы з павагай, таму што гэтую мову стварали нашы продкі:
"Дзяды І бацькі нашу мову стваралі,
Каб званка звінела, была, як агонь. ".
Мы павінны шанаваць і любіць, шанаваць сваю родную мову, таму што гэта мова можа знікнуць і тады сэнс падставы гэтай мовы нашыми бацькамi не будзе мець сэнсу.
План да апавядання “Цітаўкі”
Анатоля Кудраўца
<span>1. </span>Сяброўства з дзедам Агеем (экспазіцыя)
<span>2. </span>Хлопцы задумваюць абакрасці сад (завязка)
<span>3. </span>Кастусь вячэрае ў дзеда Агея (развіццё
дзеяння)
<span>4. </span>Дзед Агей абараняе сад (кульмінацыя)
<span>5. </span><span>Кастусю сорамна (развязка)</span>
<span>
</span>
<span>
</span>
Хан Бату ў казцы Ўладзіміра Караткевіча «Лебядзіны
скіт» — злы, мудры , ваяўнічы,
жорсткі ,
сваянраўны,
бессардэчны, ганарлівы,
карысны і,
бясчэсны. Ён пapaўнoўвae нapoд
рускай зямлі ca cтaткaм, y якiм кoжны, як жывёлa, дyмae тoлькi пра тое, каб з’есці
іншага, пакуль не з’елі яго. Ён здзeклiвa выкaзвaeццa пpa пaлoнныx, якiя xyткa
зaбyдyць cвaю мoвy i cвaю зямлю. Гэта гаворыць пра яго як пра чалавека,
упэўненага ў сабе, ганарлівага і чэрствага — ён атрымлівае асалоду ад
сапраўднага моманту, адчувае сябе пераможцам і не думае пра будучыню.
Прзо<u>дз</u>или па <u>у</u>згорках. на захадзе ц<u>я</u>кла р<u>э</u>чка.по<u>у</u>дня падступа<u>у</u> лес. на по<u>у</u>начы было б<u>а</u>лота.
Жарт - шутка, непрыгожы учынак - некрасивый поступок, разница велика
