У жыцці кожнага чалавека ёсць самы родны яму чалавек - гэта мама. Мая мама самая лепшая на свеце. Я вельмі яе люблю. Яна пяшчотная, абачлівая і вельмі клапатлівая. Яна ўмее падтрымаць у цяжкую хвіліну і даць добры савет. І кожны раз яна новая, розная - і ўсё-такі тая ж самая - мая, адзіная! Мама вучыць мяне быць добрай, дапамагаць сваім сябрам у цяжкую хвіліну, з павагай ставіцца да старэйшых. <span>Матуля, мама ... Такое роднае, такое душэўны слова якое нясе столькі ўспамінаў, столькі цяпла і дабрыні.</span>
1) Яна ўвайшла порстка, паружавелая, свежая. (выдзяляем азначэнні коскамі, бо ад азначаемага слова ЯНА іх аддзяляюць іншыя члены сказа + азначаемае слова з'яўляецца займеннікам)
2) Мала хто з іх тады, маладых, вясёлых, застаўся жыць у гэтым доме. (тое самае, што і ў першым)
3) Голас маці, лагодны і клапатлівы, даляцеў аднекуль здалёк з пакінутай зямлі. (выдзяляем азначэнні коскамі, бо яны стаяць пасля азначаемага слова і маюць падкрэсленую сэнсавую нагрузку)
Выканаць заданне, спачуваць сястры, писаць алоукам
это вроде всё
Ве-ра-бъя-ми , пъюць ( так и остоётся)