Параицца, парабиць, папячы, папужаць, папиць.
ЕСЛИ НЕ ОШИБАЮСЬ ТО ВОТ ЭТОТ ТЕКСТ
Каму прыходзілася хоць раз пабачыць гэты ку точак, той не забудзе яго ніколі. Гэта быў акраек лесу, таго самага лесу, дзе цяпер стаяць такія слаў ныя дубы. Яны былі выносныя, стройныя, бы то чаныя, і такія тоўстыя, што тры чалавекі не маглі абняць камель рукамі.Пад узгоркам блішчала круглае возера, яно ру халася і пералівалася, як жывое срэбра.Над саменькаю вадою цягнуўся прыгожы шлях сакаўной зеляніны. Тут былі высокія сітнякі і цэ лыя зараснікі аеру. Дзе-нідзе пападаліся кучара выя круглыя кусты лазы. Сям-там пракідаліся вы сокія алешыны, а па суседству з імі красаваліся дзве прыўдалыя хвоі. Здавалася, што гэта дзве ма ладзіцы, што пайшлі па ваду ды загаварыліся, а загаварыўшыся, так і засталіся.<span>Тут жа была і рачулка, бойкая і жвавая. Прыпы ніўшыся ў возеры, зноў лілася, павівалася ў зялё най даліне. Калі ўставалі грозныя цёмна-сінія хма ры і грымелі далёкія громы, яна кацілася па даліне, абягала возера. Нават сам лес таемна шапацеў чул лівымі лісточкамі-струнамі. Усё гэта злівалася ў прыгожую музыку. Здавалася, увесь прастор на паўняўся тады спевамі і музыкаю.</span>
Это легко в бей в нете и найдёш сам в 6 классе прохадил
Ответ:
1. "Справа ішла больш чым пра хлеб. Справа ішла пра свабоду".
2. "- На той бераг, калі ласка, - сказала жанчына"
3. "- Паром немінуча знясе. Пачакайце да раніцы".
4. " - Мы не маглі патануць, -упэўнена сказала яна. - ...Мы неслі жыццё".
5. "Капітан Пора-Леановіч, вы нягоднік"
6. "Вы сваёй мужнасцю далі мужнасці і мне... Дай Бог, каб мае ўнукі ніколі не варагавалі з вашымі".
Объяснение:
Мне на завтра тоже надо я это переписал
