1 сказ сродак сувязи : падпарадкавальны злучник ТОЛЬКИ
сказ складана залежны ! ( магчыма уличвать и злучники И )
2 сказ сродак сувязи злучник кали так сама складана залежны сказ ( не уличваючы злучники и яны тут не пры чом :-) )
3 сказ складана злучаны сродак сувязи : злучник И
Обрати внимание ! Так как ты просил срочно я уже не уточнял союзы это или союзные слова ! думаю ты и сам определишь ....
Ну если хочешь отличать союзы от союзных слов то вот тебе заметка : Если это союз то мы можем его ВЫКИНУТЬ из предложения и смысл его не изменится но если это союзное слово то мы его выкинуть не сможем ибо получится КАША !
Віцебск - адзін з найстарэйшых і найпрыгажэйшых гарадоў Беларусі. Гісторыя Віцебска налічвае больш тысячагоддзя. Насельніцтва горада складае амаль чатырыста тысяч чалавек, што робіць яго чацвёртым горадам у Беларусі па колькасці насельніцтва. Горад размешчаны на беразе Заходняй Дзвіны, а назва горада пайшла ад назвы яе прытоку - ракі Віцьбы. Сучасны Віцебск - гэта буйны адміністрацыйны, індустрыяльна-прамысловы і навукова-культурны цэнтр. Горад адрозніваецца непаўторным архітэктурным абліччам, асабліва ўпрыгожваюць Віцебск Касцёл Святой Барбары, Успенскі Сабор, гарадская ратуша. Знакаміты міжнародны фестываль "Славянскі базар" кожны год асвятляе горад яркім святочным салютам. У Віцебску шмат цікавых музеяў, напрыклад, вядомы цэнтр Марка Шагала. Таксама горад знакаміты сваім Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатрам імя Якуба Коласа. Незабыўныя ўражанні пакідае прагулка па старым горадзе, па пешаходнай вуліцы Суворава, на якой размешчана мноства помнікаў архітэктуры. Віцебск валодае развітой інфраструктурай, у горадзе шмат спартыўных і адукацыйных устаноў. Так як у Віцебску размешчаны пяць буйных універсітэтаў, ён прыцягвае шмат моладзі. Віцябляне слявятся сваёй гасціннасцю і добрым норавам. Як раз у Віцебску можна паспрабаваць лепшыя стравы беларускай кухні - верашчаку, мачанку, крамбамбулю і травяной збіцень, салодкую кулагу і прыгатаваны па старадаўніх рэцэптах чорны закісны хлеб. Віцебск зачароўвае і назаўсёды застаецца ў сэрцы, ён - сапраўдная каштоўнасць беларускай зямлі.
Пересказ надо самому учить, его в голову другого человека не вставишь!
Даўным-даўно, калі лес перад маім домам быў зялёным і пышным, на балконах жыхароў ўладкоўвалі свае домікі вавёркі. Людзі спакойна прымалі такіх суседзяў, падкормлівалі грыбамі і сушанымі яблыкамі. На нашым балконе таксама пасялілася маленькая непаседа. Мяне гэта здзівіла - як вавёрка змагла забрацца на дзявяты паверх, пры гэтым не зваліўшыся? Кожны дзень яна спускалася, трымаючыся сваімі чэпкімі лапкамі за выступы на сцяне, уцякала ў лес і збірала там ягады, галінкі, пух. Я вельмі любіла назіраць за вавёрачкай, але ўзяць на рукі мне яе не ўдалося-звярок занадта баяўся людзей, хоць і сяліўся побач з імі. Праз некаторы час вавёрка склала гняздзечка, дзе выгадавала сваіх маленькіх дзетак і неўзабаве знікла разам з iмi, пакінуўшы нам на памяць яловую галінку. Гуляючы па лесе, я часам заўважаю ў кронах дрэў знаёмы рыжы хвост, акуратную мордачку, якая высоўваецца з лістоты і глядзіць мне ўслед.
Н страха,печ,муха;
р страха,печцы,мухи;
д страху,печцы,мухе;
в страха,печцы,мухи;
т о страху, о печцы, о мухе;
м аб страху,аб печцы, аб мухе.
