Зіма
<span>Вось і прыйшлі жаданыя </span>
<span>Зімовыя дзянькі. </span>
<span>Дык даставай схаваныя </span>
<span>І саначкі каваныя, </span>
<span>І лыжы, і канькі! </span>
<span>Яны ўжо застаяліся - </span>
<span>Дай волю ім хутчэй! </span>
<span>Вітай, раздолле белае! </span>
<span>Хай кроў у жылах бегае </span>
<span>Шпарчэй і гарачэй! </span>
Ніл Гілевіч
Зіма
<span>Снег белы. Ён на сонцы аж гарыць. </span>
<span>І чысты-чысты. А па светлым - груба </span>
<span>Ідзе натоўп. Куляюцца з гары </span>
<span>Падлеткі. І ляцяць адчайна ў гурбы. </span>
<span>Вясёлым смехам поўніцца іх лёт. </span>
<span>Як зорачкі, сняжынкі пад нагамі... </span>
<span>Люстэркам залатым іскрыцца лёд, </span>
<span>І вершы я па ім пішу канькамі. </span>
Васіль Дэбіш<span>
</span>
Першы снег
<span>Я раніцой расплюшчыў вочы, </span>
<span>Спыніўшы сноў імклівы бег. </span>
<span>Святло чароўнай белай ночы </span>
<span>Разліў па хаце першы снег. </span>
<span>Падскочыў з ложка да фіранкі, </span>
<span>Багацця белага - да стрэх. </span>
<span>І гурбы пульхныя на ганку, </span>
<span>З'явіўся сябар лепшы - снег! </span>
<span>Цяпер штодня я з ім гуляю. </span>
<span>І нават ноччу часта ў сне </span>
<span>Будую крэпасці, знішчаю, </span>
<span>А ён цярплівы гэткі, снег! </span>
<span>Міне зіма. Вясна настане </span>
<span>І снег змяце з падворка прэч. </span>
<span>Ды не навечна ён растане - </span>
<span>Яшчэ з ім будзе шмат сустрэч! </span>
Павел Саковіч<span>
</span>
Я люблю сваю бабулю.Твар у бабулі авальны,трошкі маршчынак .Вочы у яе блакітныя. Валасы - чорна -сівыя . Целасклад мае "яблыка".Брові чорныя ,прыгожыя. Люблю яе позірк блакітных вачэй , бо гэта самыя лепшыя вочы на мой погляд.
Зубр:
Bocь ён - бiзoн нaш, штo ў нac нaзывaeццa зyбpaм! Мacцi пaджapaй, як мeшaнкa, бypaй i чopнaй, Быццaм з вякoў y вякi пepaxoдзiў пpaз гopны І гapтaвaўcя, caбpaўшы aдцeннi cтaгoддзяў.
Лютacцю бoльш нeбяcпeчны, чым люты дpaпeжнiк, Зyбp для людзeй нe cтpaшны, нe чaпaй – нe зaчэпiць, Бyдзe cтaяць як yкoпaны– пacтыp нa вapцe, Нe cтpaпянeццa, a пoзipкaм пacцiць няcпыннa… Смeлы, i ў гэтым нямa ямy poўнaгa звepy Ў cвeцe жывёльным пyшчaнcкaгa кpaю…
Радзіма:
Кожны народ не без роду і
племя мае
Летапіс свой і гісторыі след
на старонках.
Там, дзе арда саранчой прапаўзе, застануцца
Толькі асмолкі ды печышчы, попел ды косці.
Грыбны, грыбнік, грыбаед, грыбок,грыбніца,грыбочак,
Зайчыкі пальчыкі коцікі жывоцікі мячыкі
