1) З другога боку, на поўнач, балоты крыху адступалі, дорачы людзям пясчанае поле. (адасобленай акалічнасцю)
2) Людзі заўсёды чым-небудзь былі заняты: уранку і ўвечары, летам і зімою, у хаце, на двары, у полі, на балоце, у лесе... (аднароднымі членамі)
3) На пустой вуліцы, з торбай цераз плячо, ніжучы босымі нагамі цёмны след
на падбеленай расой траве, ішоў, размахваў доўгай вераўчанай пугай яшчэ
санлівы хлопец-пастух. (адасобленай акалічнасцю і аднароднымі членамі)
4) Журавель варухнуўся, падаўся вочапам да вады, задаволена, радасна зарыпеў. (аднароднымі членамі)
5) Набраўшы вады, дзяўчына ўжо звыкла намерылася пацягнуць вочап і раптам адумалася, аслабіла рукі. (адасобленай акалічнасцю і аднароднымі членамі)
6) Дзяўчына заспяшалася, хутчэй зняла вядро з вочапа і, разліваючы на пясок ваду, падалася к хаце... (аднароднымі членамі і адасобленай акалічнасцю)
7) Поблізу яго, прывязаны да плота, стаяў нязграбны галавасты конь, ляніва штосьці шукаў у траве... (адасобленым азначэннем і аднароднымі членамі)
8) Вась, вазьмі мяне з сабою! (звароткам)
9) Маці падабрала даматканую сваю спадніцу і звычна села на калёсы, спусціўшы з драбінак босыя парэпаныя ногі. (аднароднымі членамі і адасобленай акалічнасцю)
10) Валодзька, здаецца, нічога не хацеў слухацца: ні матчыных добрых слоў, ні дзедавай строгасці, ні братавай пагрозы пугай. (аднароднымі членамі і пабочным словам)
Тры-личэбник, тройка-назоуник, тройчы-прыметник . трэци - личэбник, трайны- прыметник, утрох - личэбник. Трое -личэбник , патроить - глагол, сотня- назоуник, сто личэбник, адна сотая - личэбник, соты личэбник, тысяча - личэбник.
Чауаелпбвбвбвхджюрррррпууувоклкоу
Васіль Быкаў "Сотнікаў"
Тут яны сядзелі тады ўтрох і курылі, чакаючы, пакуль двое, што пайшлі на хутар, не пададуць сігнал ісці следам.
Тым не менш Рыбак усё ж асцярожнічаў, асабліва пасля няўдалага заходу ў Гліняны, дзе яны, пэўна, трапілі б у рукі немцаў, калі б не адзін дзядзька, сустрэты імі з дровамі.
Найгоршае для Сотнікава было ў тым, што гэта быў яго першы і яго апошні франтавы бой, да якога камбат рыхтаваўся, мабыць, з таго першага дня, калі яго прызвалі на службу.
Не верылася нават, што гэта той самы хутар, на які яны наведваліся ўвосень.
Сотнікаў тут ішоў упершыню, нічога не ведаў і спадзяваўся на Рыбака, які тутэйшыя месцы аблазіў яшчэ ўвосень, без следу, калі іхні атрад толькі збіраў свае сілы ў Гнілым балоце.
Трэба было падымацца на узгорак.
