Хата ластаука вясна ахвота работа старонца варонца
Наступіла ціхая летняя ноч.(назоўнік)
Мы ішлі побач з маці і маўчалі.(займеннік)
Малыя прыціхлі, слухаючы бабуліну казку.(прыметнік)
Сямёра аднаго не чакаюць.(лічэбнік)
Перажытае прыгадваецца мне ўсе часцей .(дзеепрыметнік)
Жыць - Радзіме служыць(інфінітыў)
І-злучальны злучнік.(злучнік)
"Ура" пачулася здалёк.(выклічнік)
Лепшыя з вучняў былі ўзнагароджаны граматамі(сінтаксічна непадзельнае словазлучэнне,выражанае спалучэнненм прыметніка ў н.скл і назоўнікам ў р.скл.)
<span>Ціха зімою ў лесе. Дрэвы пакрытыя снежнымі карункамі, яны як
быццам спяць. Высокія вяршыні елак ўпрыгожаны гірляндамі гузоў, якімі кормяцца
птушкі.
На паляне асабняком красуюцца маленечкія ялінкі. Іх зусім занесла. Якiя добрыя яны цяпер, якiя прыгожыя! Завіруха пасерабрыла
пышную прычоску стройных соснаў. Глыбокі зімовы сон прыроды, але цепліцца жыцце
пад сугробом. Калі расчысціць гурбу да зямлі, то можна заўважыць кусцікі
брусніцы, галінкі чарніцы і лісце іншых раслін. На лясных палянах бачныя сляды
жывел: лісы, зайца-беляка, лася.</span>