Школа закупiла новыя пiсьмовыя сталы.
П.ф. - пiсьмовы
пiсьменны - это грамотный, а не письменный
Пытанне (да чаго?) - да месца (Р.скл.).
Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. Рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. А ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. Як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. Рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу.
Адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў Ян Баршчэўскі. Вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях". Яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх скаладаюць аповеды падарожнікаў у доме шляхціца Завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. Усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.
Найбольш цікавае апавяданне "Плачка". Гэта адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. У гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых дамах, у пустых касцёлах і на руінах. На яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе Плачкай. Вобраз Плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. Яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.
Вобраз Плачкі арыгінальны і не сустракаецца ў іншых славянскіх літаратурах. Кніга "Шляхціц Завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. Але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.
Правільны адказ: 2, 4, 5.
Скланенне - гэта прымета назоўніка, а не дзеяслова ці дзеепрыслоўя. А спражэнне, хоць і граматычная прымета дзеяслова, у дзеепрыслоўя не вызначаецца.
А вось трыванне і ў дзеяслова, і ў дзеепрыслоўя вызначыць можна: чытаць (што рабіць?), чытаючы (што робячы?) - незакончанае трыванне, прачытаць (што зрабіць?), прачытаўшы (што зрабіўшы?) - закончанае трыванне.
І дзеяслоў, і дзеепрыслоўе могуць быць зваротнымі ці незваротнымі. Напрыклад, кідаць, кідаючы - незваротныя; кідацца, кідаючыся - зваротныя.
І дзеяслоў, і дзеепрыслоўе могуць кіраваць залежнымі словамі: прачытаць (што?) кнігу, прачытаўшы (што?) кнігу.
<em>Я считаю, что современные дети стали зависимыми от компьютеров. Книга никогда не должна уступать компьютеру, ведь в СССР все жили только на книгах. Каждый ребенок посещал библиотеки очень часто, а сейчас попробуй заставить вылезти из-за компьютера. Когда я открываю книгу, я чувствую запах старости и множество замечательных эмоций. Потом, когда начинаешь вчитываться, то понимаешь всю прелесть именно книги, а не компьютера. Ну и как же я не могу сказать о вреде глазам, ведь от книги то зрение не потеряешь, а из-за компьютера еще как! Я считаю, что книга очень важна для нашего мира, она вечный ключ, который никогда не забудется следующими поколениями.</em>