Значыць, скора прыйдуць цёплыя веснавыя днi. Прыгрэе ласкавае сонейка. Будуць цячы па зямлi ручайкi.Укрыецца чырвонымi завушнiцамi вольха. Распусцiцца арэшнiк. И над яго кустамi няспешна будуць плыць аблачынкi залацiстага пылку.
Звярок, сяброўка, лядок, ляснiк, зялёны (у першым складзе перад нацiскам е ё пераходзiць у я).
Бацька, вельмi, дзядзька, пiсьмо, толькi, колькi (ь знак пiшацца для мяккасцi).
Дзяўчынка, выпаўз, воўк (у сярэдзiне слова пасля галоснай перад зычнай пiшацца у нескладовае).
Згода ды лад- у сям'i скарб.
Мацi кормiць дзецей,як зямля людзей.
Згодную сям'ю i гора не бярэ.
У свеце усе знойдзеш ,акрамя бацькi i маткi.
Хто бацькоу шануе ,той нiколi не згiне
Маша Іванова ішла ў
бібліятэку па кнігі, газеты і часопісы, але забылася ўзяць свой гадзіннік и
вырашыла запытацца ў хлопца, які ішоў ёй насустрач:
— Добры дзень, прабачце, калі ласка, а вы не падкажаце,
колькі цяпер часу?
— Вітаю! Падкажу. Зараз чвэрць адзінаццатай, —
адказаў ён.
— Вялікі дзякуй! — сказала Маша.
Няма за што, — адказаў хлопец. — Дарэчы, я часта бачу
вас у бібліэтэцы. Мяне завуць Міхась. А вас?
Маша.
Вельмі прыемна! Ці
не хочаце выпіць са мной кавы сёння ўвечары? — запытаўся Міхась у Машы.
З вялікай
асалодай! — адказала яна. — Запішыце, калі ласка, мой нумар тэлефону,
дамовімся пра сустрэчу крыху пазней.
<span>Дагаварыліся! —
адказаў Міхась. — Да сустрэчы!</span>
