Ая Радзіма — Беларусь. Гэта краіна адна з самых прыгажэйшых у свеце. Беларусь размешчана ў лясной зоне. Лясы займаюць вялікую частку маёй краіны. А колькі ў Беларусі рэк і азёр! Болын за ўсё іх у паўночнай частцы. На поўдні маёй краіны размяшчаюцца балоты. Разнастайны раслінны і жывёльны свет нашай краіны ўражвае сваёй прыгажосцю і непаўторнасцю. У нас жыве птушка, якая з'яўляецца сімвалам Беларусі. Гэта — бусел. Нашу краіну так і называюць «зямля пад белымі крыламі».
Прыгажосць роднай зямлі, непаўторнасць яе прыроды неаднаразова алісваліся нашымі пісьменнікамі: Я.Купалам, Я.Коласам, У.Караткевічам, Н.Гілевічам, Р.Барадуліным і іншымі. У.Караткевіч у вершы «Бацькаўшчына» з гонарам апісвае сваю радзіму, нашу Беларусь. Р.Барадулін у вершы «Ад сівых гадоў...» апявае прыроду нашай краіны, захапляецца яе краявідамі, мовай.
<span> Я вельмі люблю сваю краіну, ганаруся тым, што я — беларус.</span>
3 гласных и 1 звонкий если я вопрос правильно поняла
Так, "к" - суфікс, "а" - канчатак
Ответ:
Верш апавядае аб тым, як можна любиць сваю родную мову. Ен пабуджае нас да таго, што любиць мову дабрэй за усе циха, па-свойму.
Аутар параунае родую мову з маленькай крыничкай, и гаворыць, што крыница не хвалицца, што грымотрей за прыбой, яки, хутчэй за усе, параунауся з чужой мовай.
Сам паэт у самым пачатку папярэджвае, што не будзе хвалицца сваей мовай перад иншыми
