Спине,прапеллер,Карлсан,працауник,сейбит,кран,ватауник,
Вось і снег...
Пабялела зямля,
I стаілася ўсё навакола.
I ляціць, і ляціць ён здаля,
Быццам пыл з-пад шырокага кола.
Абарвалася тонкая ніць
Паміж рознымі порамі года.
На бярозах ці іней звініць,
Ці надзея твая, ці самота?
Вераб'ёў пазганяла з галля,
I шпакоўні нікім не заняты.
Цішыня.
Пасмялела зямля,
Што не зойдуцца ў сцюжы зярняты.
Вось і снег. Перайначыўся свет.
Завіруха мяце навакола.
Толькі б мне не пакінуць свой след,
Быццам пыл з-пад імклівага кола.
<span>мова з'яўляецца найважнейшым адлюстраваннем культуры народа і чалавека як адзінкі. менавіта мова отпределяет принадлежнойсть да той ці іншай культуры. менавіта культура опрелдеяет ўзровень жыцця человека. уровень культуры залежыць у той ці іншай ступені ад мовы як сродку перадачы культуры. менавита таму так важна ведаць родную мову. бо менавіта яна зяуляецца найважнейшым носьбітам менавіта тваёй культуры. але ў сучасным свеце вельмі складанай адшукаць культуру народа якая ня пераймала опыт іншых народаў. так і мову. як і культура мова заўсёды поддвергается працэсу ассимеляции. так пад цяжарам гістарычных падзей і сфармаваўся беларуская мова. ў адзін час ён быў дзяржаўнай мовай на якім падпісваліся важнейшыя дакументы княства, а ў іншы час яго забаранялі, называлі мяшчанскім мовай, а часам і казали, што мова з'яўляецца самай гучным мовай еўропы. але як бы там нибыло, яна засталася. ў 90-х быў росквіт сучаснай беларускай мовы. зараз на жаль на роднай мове ў Беларусі мала хто размауляе. і многія яе нават саромеюцца. што сведчыць пра нізкі ўзровень культуры і самоиндификации беларускага народа. наша мова патрабуе дапамогі ў адраджэння ад нас жа саміх. але госолоса гэтага сучасныя беларусы не чуюць ці не хочуць чуць. а на гэтай мове спявалі "Песняры", пісаў Брыль, Коласа, Міцкевіч і іншыя. менавита ў беларусі пісаў Шагал, выкладаў Малевіч. менавіта за беларусь змагаўся Тадэвуш Касцюшка, менавіта за беларусь і беларускую мову змагаўся Кастусь Каліноўскі. і менавіта мы ў адказе за тое што будзе далей з нашай мовай і культурай у далейшым. менавіта пра нас і тое што мы зрабілі для культуры будуць пісаць праўнукі ў творах і чытаць у падручниках па гісторыі.а што менавіта яны будуць чытаць, залежыцьі толькі ад нас </span>
