Н. Чатырохсоты
Р. чатырохсотага
Д. чатырохсотаму
В. чатырохсотага
Т. чатырохсотым
М. аб чатырохсотым
Літары не бываюць ні цвёрдымі, ні мяккімі. Яны толькі абазначаюць гукі, якія могуць быць цвёрдымі і мяккімі.
літары, якія абазначаюць цвёрдыя зычныя гукі: <u>р</u>абіць, <u>бл</u>акі<u>тн</u>ы, <u>р</u>азві<u>т</u>анне, сіні, <u>Б</u>а<u>р</u>сі<u>к</u>, <u>с</u>уседзі, <u>к</u>вяці<u>ст</u>ы, <u>п</u>але<u>т</u>а<u>к</u>, <u>с</u>уні<u>ц</u>а
літары, якія абазначаюць мяккія зычныя: <span>ра<u>б</u>і<u>ц</u>ь, бла<u>к</u>ітны, ра<u>зв</u>іта<u>нн</u>е, <u>с</u>і<u>н</u>і, Бар<u>с</u>ік, су<u>с</u>е<u>дз</u>і, к<u>в</u>я<u>ц</u>істы, па<u>л</u>етак, су<u>н</u>іца</span>
Белавежская пушча — адзін з
самых старажытных лясных масіваў Еўропы. Размешчаны ён на паўднёвым захадзе
Беларусі, уздоўж мяжы з Полынчай, на водападзеле басейнаў Заходняга Буга,
Нёмана, Прыпяці, за шэсцьдзясят кіламетраў ад Брэста. У межах Беларусі плошча
Белавежскай пушчы — амаль сто сорак пяць тысяч гектараў. Назву сваю пушча атрымала,
магчыма, ад абарончай вежы са сценамі белага колеру, пабудаванай у трынаццатым
стагоддзі. На працягу стагоддзяў пушча з’яўлялася месцам княжацкага і
каралеўскага палявання. 3 сярэдзіны сямнаццатага стагоддзя Белавежская пушча —
адзінае месца ў Еўропе, дзе вадзіліся зубры. Пасля Першай сусветнай вайны
зуброў у пушчы не засталося. 3 тысяча дзевяцьсот дваццаць дзявятага па тысяча
дзевяцьсот трыццаты год у Германіі і Швецыі было закуплена сем зуброў для
Белавежскай пушчы. У тысяча дзевяцьсот пяцьдзясят сёмым годзе —
запаведна-паляўнічай гаспадаркай. Цяпер у пушчы звыш ста васьмідзесяці зуброў.
<span>Калі апынешся ў белавежскім лесе,
здзіўляешся яго прыгажосці!</span>
шчаслівы, шча-слі-вы
ш-[ш]-зычны,глухі,шыпячы,цверды
ч-[ч]-зычны,глухі,шыпячы,цверды
а-[а]-галосны, ненаціскны
с-[с']-зычны, мяккі,глухі,свісцячы
л-[л']-зычны,санорны,мяккі
і-[і]-галосны,націскны
в-[в]-зычны,санорны,цверды
ы-[ы]-галосны, ненаціскны
8літар-8гукаў
Знаеш ты толькі што з пустога у парожняе пераліваць
Сказанага слова да роту не вернеш