Вось і надышла восень. Жоўклыя лісце на деревьют ападае, сцелючыся на зямлі каляровыя дываны. Ужо не так чуваць якія спяваюць птушак. Дзьме халодны вецер, праймаючы мінакоў. На апусцелых палях толькі дзе-нідзе зелянеюць ўсходы
Вызначыть лик назоуника-дрэва,сасна,ягады,грыбы,воук,птушки,хмары,дзети,вецер,книги,школа,настауница,гульни,ручайки
Rad X
Дрэва-адз.л.; сасна-адз.л.; ягады-мн.л.; грыбы-мн.л.; воук-адз.л.; птушки-мн.л.; хмары-мн.л.; дзеци-мн.л.; вецер-адз.л.; книги-мн..л.; школа-адз.л.; настауница-адз.л.; гульни-мн.л.; ручайки-мн.л.
1)Закипела вакол работа.Восенню птушки ляцяць у вырай.
2)Пчала збирае духмяны нектар.Хитры лис адразу схавауся у норку.
3)На траве блишчаць буйныя кропли расы.Кожнай вясной мы любуемся нашай прыгожай бярозкай.
Жыве ў Белавежскай пушчы прыгожы жыхар Алень, яму далі мянушку Алежка. Было гэта некалькі гадоў назад, абыходзячы мяжу, пагранічнікі пачулі нейкі падазроны шорах на паласе зямлі. Убачыўшы успышку свету ад ліхтароў, аляніха вельмі спалохалася і кінулася у глыбіню лесу. Але на ускопаным кавалку зямлі астаўся ляжаць нейкі белы камочак – маленькае навароджанае алянятка. Пагранічнікі доўга стаялі ічакалі, бо думалі, што аляніха вярнецца за сваім дзяцем. Але яна не прыйшла. Забралі пагранічнікі з сабой на заставу маленькую жывёлу. Паілі яе, кармілі так і вырасцілі. Імя яму далі Алежка. Ён быццам бы сабака хадзіў следам за пагранічнікамі.
Алежка нават басціся навучыўся і паддаваў пагранічнікам па адным месцы, трэба было толькі нагнуцца. У хуткім часе аддалі Алежку у запаведнік, паставілі яго у загон. Але чымсці яму гэта месца не спадабалася і пераскочыў алень у загон да зуброў. Зубры адразу не прынялі аленя, ганялі яго кругам, а потым і здружыліся.
Аднойчы пагранічнік накарміў Алежку бутэрбродам з чорнай ікрой.А алені ікру з роду ня любяць і не пераносяць, выплюнуў Алежка бутэрброд і затаіў на пагранічніка крыўду. Вось такі алень водзіцца у Беларусі.
Падарожнік папрасіў з сабою вады,падзякаваў мне і бабулі. Дзядуля ўьачыў ледзь прыкметную ягаду на кусце.
