Чатыры нагі, а не звер. Ёсць пер'е, ды не птушка? (Ложак)
Два брушка, чатыры вушка. (Падушка).
Два блізнюка – два браціка верхам на нос садзяцца.(Акуляры).
Чатыры нагі мае, а хадзіць не можа.(Стол).
Два браты праз дарогу жывуць, а адзін аднаго не бачаць.(Вочы).
Сотня зубоў, а нікога не есць.(Грабянец)
Хан Бату ў казцы Ўладзіміра Караткевіча «Лебядзіны
скіт» — злы, мудры , ваяўнічы,
жорсткі ,
сваянраўны,
бессардэчны, ганарлівы,
карысны і,
бясчэсны. Ён пapaўнoўвae нapoд
рускай зямлі ca cтaткaм, y якiм кoжны, як жывёлa, дyмae тoлькi пра тое, каб з’есці
іншага, пакуль не з’елі яго. Ён здзeклiвa выкaзвaeццa пpa пaлoнныx, якiя xyткa
зaбyдyць cвaю мoвy i cвaю зямлю. Гэта гаворыць пра яго як пра чалавека,
упэўненага ў сабе, ганарлівага і чэрствага — ён атрымлівае асалоду ад
сапраўднага моманту, адчувае сябе пераможцам і не думае пра будучыню.
Сабрацца ў гаражы
адпачываць на моры
спыніцца на горцы
біцца пры настаўніцы
знайсці ў сумцы
Ружы , гваздзiкi , васiльк<span>i
- ----- -- ---- - - - ----</span>