Першы гром
Зима ужо канчаецца. Прыгрэла сонейка. Яно абуджае прыроду. Адтае зямля. Дрэвы и раслины п'юць свежы вясновы сок. Паветра напоунилася пахам хвои.
Хутка з выраю прыляцяць шпаки. Да сустрэчы з ими рыхтуюцца дзеци и дарослыя. Яны зрабили шпакоуни и павесили их у садзе.
Раптам пракациуся над зямлёю першы гром. З вяликай чорнай хмары хлынуу дождж. Важкия кропли дажджу застукали па даху. Па зямли пабегли ручайки. Усе уцякаюць ад дажджу. Тольки качки ды гуси купаюцца у лужынах.
Лiса-рыжая,хитрая,хуткая,прыгожая.
мядзведзьбуры,вялiкi,непаваротлiвы,асцярщжны,дужы,небяспечны,касалапы.
букет-духмяны,жывы,звычайны,сцiплы,пяшчотны,далiкатны,бела-жоуты,маленькi.
яблык-жоута-зялёны,сладкi,круглы,спелы,духмяны,налiуны.
елка-зялёная,высокая,старая,гонкая,густая,калматая,кашлатая,разгалiстая,пушыстая,прыдарожная,адзiнокая,сумная.
Ты чуеш, дружа мой, як плачуць журавы
Пад зарывам асенніх журавін?
Зіма сцюдзёная іх гоніць з цёплых хатак,
Ад родных ніў, ад ціхае ракі.
Праз вір вятроў,
Праз лютасць хваль касматых
Ляжыць іх шлях, далёкі і цяжкі.
Шкада мне іх — не вернуцца яны:
На поўдні лютуе крывавы бог вайны.
Там гнёзды спалены,
Там птушаняты знішчаны,
Смяротны дым плыве над папялішчамі.
Пад залатымі сонечнымі промнямі
Не хочацца і птушкам паміраць,
I будуць доўга галасамі сумнымі
Радзіму жураўліную гукаць.