Двайнiком свайго непасрэднага начальнiка, яго верным слугою i надзейным памочнiкам з'яўляецца
пiсар Пiсулькiн.
Ён, як i Кручкоў, займаецца хабарнiцтвам. З вялiкiм задавальненнем пiсар прызнаецца: "Харашо быць пiсьмавадзiцелем у разумнага чалавека, маляваныя госцiкi (грошы) самi ў карман лезуць, не нада i рук выцягваць".
В. Дунiн-Марцiнкевiч у вобразах станавога прыстава Кручкова i яго памочнiка Пiсулькiна па-мастацку дасканала i знiшчальна выкрыў царскае чыноўнiцтва Расii (асноўную палiтычную апору расiйскага самадзяржаўя) , для якога характэрнымi былi хцiвасць, хабарнiцтва, грубасць, свавольства, невуцтва, п'янства.
<span>Напэўна, па гэтай прычынё ў 1890 г. вiленскi губернатар рашуча запратэставаў супраць друкавання камедыi. I толькi ў 1918 г. выдатны твор В. Дунiна-Марцiнкевiча ўбачыў свет.</span>
Напэўна, вы просіце прыказкі, якія з'яўляюцца абагульнена-асабовымі сказамі? Адказваю
<span>Першую работу за плот выкідаюць.
</span><span> Складна кумачкі пяюць, <span>ды ім веры не даюць.
</span></span><span>Сказанага слова да губы не вернеш.
</span><span>Сябра за грошы не купіш.
</span><span>Маной свет пройдзеш, а назад не вернешся.
</span>Добрыя весці, калі запрашаюць есці.