<span>сап-рауд-ны, фан-та-зёр, кла-дзе, шы-бы, узор, раз-ма-лёу-вае,зайз-дрос-цiць, мас-так.</span>
Ответ:
э,дз,цц,дз,цц,э.
сэрдца халадзее,праходзиць сон забыццё,надзеи рушацца,жыцце свецицца,крылы вырастаюць,любоу стукае, силы прыбываюць, слоу не шкадуйце(глаголы двумя линиями , существительные одной линией)
Ишоу Янка сцежкай цераз сад. Насустрач яму-чорны кудлаты сабака. Янка спалохауся и хацеу уцякаць,але да яго прытулилася кацяня Яноуцякала ад гэтага звера. Кацяня жаласна плакала. Янка узяу кацяня на руки. Сабака спыниуся,паглядзеу на Янку и схавауся у кустах.<span>
</span>
<span>На наступны дзень Тэкля прачнулася вельмі рана і ў добрым настроі. Прачнуўшыся яна ўстала, зрабіла ўсё свае хатнія справы . І пайшла на вуліцу чакаць якой-небудзь весткі аб сваім самым любімым сыночка . На лаўцы яна прасядзела ўвесь дзень, а пакуль сядзела ўспамінала розныя моманты яе з сынам жыцці пакуль ён не прапаў . Але вось пацямнела . Тэкля страціўшы надзею на тое, што яе сын найдёться, пайшла спаць. Яна доўга не магла заснуць , ёй нешта перашкаджала . Але вось у дзверы пастукаліся, яна адкрыла дзверы. Перад ёй стаяў паштальён . ён трымаў у руках ліст . Паштальён з усмешкай аддаў ёй ліст і сказаў : "Гэта табе ад сына". Тэкля са слязамі на вачах раскрыла ліст . У ім, яе сын пісаў што зусім хутка ён будзе дома . Дні ішлі адзін за адным. Тэкля не магла знайсці сабе месца, але ў адзін дзень яна назаўжды страціла думка пра тое, што яе сын вернёться .. На наступны дзень, яна як звычайна ранняй раніцай пайшла на агарод . Прыбраць там , і за яе спіной пачулася ціхае: " Мама! " Тэкля павярнулася і ўбачыла свайго сына. Яны прайшлі ў дом, там яна яго накарміла, напаіла , і потым яны яшчэ доўга сядзелі і любаваліся адзін адным.</span>
