Отряд туристов шел по аллее,которая вела к реке.(повест.,невоскл.,прост,распр,осл. од. сказ.)
Ребята остановились у обрывистого берега.(повест,невоскл,прост,распр,неосл.од.сказ.)
Все поблагодарили девочек , которые приготовили ужин.( повест,невоскл,прост,распр,осл.од.членами)
Весело затрещали сучья сухих веток.(повест, невоскл, прост,распр,неосл.од.чл)
Снег лежит на каждой тропинке и каждой аллее.(повест,невоскл.прост,распр,осл.од.чл)
[б] [е] [с] [ч] [а] [л] [а] [в] [е] [ч] [н] [ы], р а с ш у м е ц ц а, з д з и в и ц ь, р а, з мяккая, е з д, з а ц в я р д з е ц ь, з в я з а ц ь, а д т а потом и ц ь. Держи.
Б-согл.,зв., мягк.
е-гл.,безударный.
р-согл.,зв.,мягк.,
ё-гл.,ударный.
з-согл.,зв.,тв.
к-согл.,глух.,тв.
<span>а-гл..безударный</span>
Н [Н’] - согласный, звонкий (непарный), мягкий (парный), сонорный
Я [А] - гласный
К [К] - согласный, глухой (парный), твёрдый (парный)
А [А] - гласный
Е [Й’] - согласный, звонкий (непарный), мягкий (непарный)
[э] - гласный
----------------------
Букв: 5
Звуков: 6
Хоць вадзяной мае асобны вобраз, прадстаўлення пра яго часта зліваліся з русалкамі і чортам [3] [4] [5] [6].
Вадзянога прадстаўлялі ў выглядзе голага спатнелы старога, лупатыя, з рыбіным хвастом. Ён аблытаны цінай або апрануты ў чырвоную кашулю, мае вялікую акладзістую бараду і зялёныя вусы. Мае звярыныя або рыбіны рысы - рыбін або каровін хвост, гусіныя лапы з перапонкамі або каровіны капыты, скура, як у мянтуз, рог на галаве. Мог абярнуцца буйной рыбай, зверам, птушкай, сомам, шчупаком, карпам, вялікі чорнай рыбай або рыбай з крыламі, гусаком, качкай, пеўнем, бервяном, тапельцам, дзіцем ці канём [7].
Лічыцца, што вадзяная жыве ў вірах, вірах, у палонках, на закінутых вадзяных млынах [8], пад млынамі ці шлюзамі, на дне ракі, дзе ў яго ёсць свой палац.
Украінцы распавядаюць вось што. Вадзяной не ўсё час жыве ў вадзе, так як яго ганяе Бог: да Вадохрышчы вадзяной сядзіць у вадзе, а потым пераходзіць у лазу, з-за чаго завецца «Лазавіком», потым ён пераходзіць на сушу, у прыбярэжную траву і толькі пасля Спаса зноў трапляе ў ваду .
Беларусы вераць, што напярэдадні Вадохрышчы вадзяной прыходзіць да сялян і просіць у іх сані, каб вывезці сваіх дзяцей з вады перад яе асвячэннем. І вось перад хрышчэнне сані і калёсы пераварочвалі дагары нагамі, каб вадзяной не мог імі скарыстацца. У рускіх лічылася, што ўзімку вадзяной спіць на дне ракі, прачынаецца 1 красавіка галодным і злым і таму вядзе сябе вельмі бурна - ламае лёд і мучыць рыбу.