Змяниць литару. Лятае варона, не лятае варонкы
Дзеепрыметнікі адносяцца да
дзеяслоўных формаў, таму што маюць формы часу, стану, трывання), аднак пры
гэтым яны абазначаюць уласцівасць або прыкмету прадмета ці асобы паводле
дзеяння. Найбольш ужывальныя ў беларускай мове — дзеепрыметнікі прошлага часу
на –н-/-ен-/-ан-/-т-: задуманы, куплены, напісаны, вымыты.
1) Устаў рана. (Двусастаўнае) Хутка сабраўся, пазваў Анісю. (Аднасастаўнае, няпоўнае) Разам паснедалі ў людным, але па-ранішняму ціхім рэстаране. (Аднасастаўны, няпэўна-асабовы)
<span>2) Пачакай. (Аднасастаўны, пэўна-асабовы) Раскажацца ўсё. (Двусастаўны) Будзе на гэта час. (Двусастаўны)</span>
3) Прапануецца наступны склад прэзідыума. (Двусастаўны)
4) Злачынцаў выпусцілі на волю. (Аднасастаўны, няпэўна-асабовы)
5) У раёне пабудаваны новы клуб. (Двусастаўны)
6) У раёне пабудавалі новы клуб. (Аднасастаўны, няпэўна-асабовы)
7) Глыбей узарэш – болей збярэш. (Аднасастаўны, пэўна-асабовы)
8) Мы выканалі ўсе свае абавязацельствы. (Двусастаўны)
9) Дым. (Назыўны) Агонь. (Назыўны) Руіны і гібель. (Назыўны)
10) Ой,хлопчыкі! (Назыўны) Казакі! (Назыўны)
<span>Туга лишнее слово.т.е оно означает чувство человека.</span>
"Пакуль будзе хоць якая малая магчымасць, то не дадзімся жыўцом ваўку ў зубы".
"Ну, то ў мяне сілы хопіць — за яго, за сябе, за ўсіх нас".
"Які я ўжо ўдаўся, такі і буду, а свайго ў крыўду не папушчу, хоць бы там свет дагары нагамі перакуліўся".
"Без зямлі, без свае хаты чалавек, што шалены сабака — адна цана: ні яму прыстання, ні яму скарынкі хлеба, ні яму добрага слова!"
