У вершы Р.Барадуліна "Трэба дома бываць часцей" асноўная думка ідзе пра наш родны дом, які усё наша жыццё грэе, расціць, дапамагае, абараняе ад дажджу, снегу і так далей.
Аўтар верша хоча нас навучыць берагчы свой дом, які на працягу ўсяго нашага жыцця займае першыя месцы ў нашым жыцці; а такжа, аўтар хоча нас навучыць ніколі не забываць сваю родную хату: "Не забыць сцежкі той, што цябе На дарогу выводзіла з дому".
У тэксце гэтага верша часта згадваецца слова "дом". Ты можаш лічыць сваім домам вуліцу, свой горад, дзе ты вырас і пражыў дастаткова часу ў ім, свой матэрыяльны дом, у якім ты спіш, ці робіш свае штодзённыя справы там. І, нас аўтар заклікае праз свой верш не забываць свой дом, няхай гэта будзе вуліцай, або тваім матэрыяльным домам, але абараняць яго, засцерагаць яго для таго, каб наступнае пакаленне магло з гонарам назваць ваша імя з ліку тых, хто абараняў, бараніў, клапаціўся ў сваім любімым доме можа быць нават і на працягу ўсяго яго жыцця.
Теги: Анализ, Р.Барадулин, Р.Барадудін, Аналіз, верш, Трэба дома бываць часцей, Трэба дома бываць часцей, стихотворение, сочинение, сачыненне, описание, апісанне.
Родзичы и радня...................
Ноччу бушавала мяцеліца, насыпала шмат снегу. Раніцай мяцеліца сціхла. Снег накрыў белым пакрывалам зямлю, лёгкім пухам лёг на дрэвы і кусты.
Ён упрыгожыў белымі шапкамі галінки дрэў, пабяліў мост.
Рэчка яшчэ не замерзла. Яна ўецца цёмнай стужкай між заснежаных берагоў. У ваду, як у люстэрка, урачыста ўглядаюцца прыбраныя ў белыя футры дрэвы.
Снег, як чараўнік, змяніў, упрыгожыў прыроду.
Сказы з аднародными членами: 1, 3, 4, 8
