Зрабiце сiнтаксiчны разбор :
Мауленне правiльнае , калi у iм няма парушення арфаэпiчных, акцэнталагiчных, словаутваральных, марфалагiчных, сiнтаксiчных, лнксiчных, фразеалагiчных, прыказковых норм. Асноуная Усова правiльнасцi майлення-добрае веданне названных норм лiтературнай совы , а значит ,i умелае валодання iмi
Унурманаванасць -сiнонiм правiльнасцi - найважнейшая уласцiвасць лiтаратурнай совы.
Ідзе карова Маша шукаць сына свайго, цяля Алёшка. Не відаць яго нідзе. Куды ён прапаў? Дадому ўжо пара. А цялё Алёшка набегаўся, стаміўся, лёг у траву. Трава высокая - Алёшка і не відаць. Спалохалася карова Маша, што прапаў яе сын Алёшка, ды як замыкаем што ёсць сілы: - Му-у! Пачуў Алёшка мамчын голас, ускочыў на ногі і ва ўвесь дух дадому. Дома Машу падаіць, надаілі цэлае вядро парнага малака. Налілі Алёшка ў каганец: - На, пі, Алёшка. Узрадаваўся Алёшка - даўно малака хацеў, - усё да дна выпіў і каганец мовай вылізаў. Напіўся Алёшка, захацелася яму па двары прабегчыся. Толькі ён пабег, раптам з будкі выскачыў шчанюк - і ну брахаць на Алёшка. Спалохаўся Алёшка: гэта, пэўна, страшны звер, калі так брэша гучна. І кінуўся бегчы. Ўцёк Алёшка, і шчанюк больш брахаць не стаў. Ціха стала кругам. Паглядзеў Алёшка - нікога няма, усё спаць пайшлі. І самому спаць захацелася. Лёг і заснуў у двары. Заснула і карова Маша на мяккай траве. Заснуў і шчанюк у сваёй будкі - стаміўся, увесь дзень брахаў. Заснуў і хлопчык Пеця ў сваёй ложачку - стаміўся, увесь дзень бегаў. А птушка даўно ўжо заснула. Заснула на галінцы і галоўку пад крыло схавала, каб цяплей было спаць. Таксама стамілася. Увесь дзень лётала, мошак лавіла. Усе заснулі, усе спяць. Не спіць толькі вецер начны. Ён у траве шамаціць і ў кустах шамаціць.<span>
</span>
В дательном подеже будет КОСКЕ
(Дать) Кому? Чему?
Может от зданий, храмов их белого камня
Кіеўскі Сафійскі сабор дае нам уяўленне аб велічы і прыгажосці архітэктуры Кіеўскай Русі. Ва ўсёй Еўропе ні адно збудаванне не магло зраўняцца з кіеўскім саборам, даўжынёй без выступаў да 37 метраў, шырынёй - 55метров. Храм мае пяць нефаў - падоўжных калідораў, якія на ўсходнім фасадзе завяршаюцца пяццю алтарныя паўкруглымі выступамі - апсідамі, акружанымі унутранай і знешняй галерэямі. З заходняга боку ўзвышаюцца дзве вежы са прыступкамі, якія вядуць на другі паверх. Вянчаюць сабор трынаццаць купалоў, якія павялічваюцца па краях ад малых да найбольшай цэнтральным. Купал і дах пакрытыя ліставым свінцом.
Архітэктуры арганічна адказвае роспіс будынка, якая мела на мэце ўхваліць дзяржава. Мазаікі і фрэскі суцэльнымі дыванамі ахутваюць сцены, звод і слупы сабора, сярод якіх высіцца пад купалам велічная постаць Оранты. Цяжка пераацаніць мастацкую каштоўнасць Сафійскіх мазаік. Яны, безумоўна, з'яўляюцца помнікамі мастацтва сусветнага значэння, якія дайшлі да нас у сваёй першапачатковай прыгажосці.
