Аднародныя : хлебу,вадзе,лесу,небу,рачулцы
Наша мова — цудоўная, спеўная Табе складаю шчыра свой санет,
Прапрадзедаў маіх жывая мова, —
Майго народа першая аснова,
Душы яго шырокі, чысты свет!
Лось Еўдакія
У кожнага чалавека, народа ёсць свая родная мова. Мова, на якой было сказана першае ў жыцці слова. Для кожнага народа яго мова самая найпрыгажэйшая. Мая родная мова — беларуская. Матчына мова, спеўнае слова, родная мова — так ласкава і шаноўна называюць сапраўдныя беларусы сваю мову. Мова — неацэнны духоўны набытак нашага народа.
Беларускія пісьменнікі сказалі шмат шчырых слоў пра сваю родную мову, яе багацце і прыгажосць. Іх творы прасякнуты любоўю да мовы, заклапочанасцю за яе лёс. У вершах П.Броўкі «Калі ласка!», Н.Гілевіча «Слова», Я.Янішчыц «Мова» ўслаўляецца родная мова, іх радкі напоўнены патрыятычнымі пачуццямі. Паэты падкрэсліваюць значэнне роднай мовы ў жыцці чалавека. У сваім вершы «Страціў слова, страціў спадчыннае слова...» Ніл Гілевіч гаворыць:
Страціў слова, страціў спадчыннае слова —
Штосьці страціў у душы абавязкова!
Мне вельмі б хацелася, каб наша слова жыло шмат стагоддзяў, радавала сваей мілагучнасцю і прыгажосцю іншыя пакаленні.
На примере — Дождж
Дождж - 1 слог
д - [д] звонкi, зычны, парны, цвёрды.
о - [о] галосны, ударны.
ж - [ж] звонкi, зычны, парны, цвёрды.
дж - [д] звонкi, зычны, парны, цвёрды
---------------------------
5 лiтар, 6 гукаý
Разве трудно .............................................................
ляжу я пад дрэвам задрамаў. і чую як хтосьці такім грубым голасам кажа мне - стаміўся падарожнік -адкрыць вочы я бачу высокага шырокага ў плячах волата. гледзячы на яго я думаю што тое дрэва пад якім я ляжу ён можа вырвати з каранямі адной рукой. ды адпачываю-адказаў я яму-ідзе не надвор'е, шлибы вы ў бліжэйшы село- адказаў мне і ушол ў бок ня надвор'я. гэта балю мая першая і апошняя сустрэча з богатырём