Драматичны лес Ганны у тым,што Яна рана страцила маци. Яна рана навучылася рабиць усе сама. Драматызм яе и у тым,што Яна страцила адзиную дачку и выйшла за нялюбага
Зубр:
Bocь ён - бiзoн нaш, штo ў нac нaзывaeццa зyбpaм! Мacцi пaджapaй, як мeшaнкa, бypaй i чopнaй, Быццaм з вякoў y вякi пepaxoдзiў пpaз гopны І гapтaвaўcя, caбpaўшы aдцeннi cтaгoддзяў.
Лютacцю бoльш нeбяcпeчны, чым люты дpaпeжнiк, Зyбp для людзeй нe cтpaшны, нe чaпaй – нe зaчэпiць, Бyдзe cтaяць як yкoпaны– пacтыp нa вapцe, Нe cтpaпянeццa, a пoзipкaм пacцiць няcпыннa… Смeлы, i ў гэтым нямa ямy poўнaгa звepy Ў cвeцe жывёльным пyшчaнcкaгa кpaю…
Радзіма:
Кожны народ не без роду і
племя мае
Летапіс свой і гісторыі след
на старонках.
Там, дзе арда саранчой прапаўзе, застануцца
Толькі асмолкі ды печышчы, попел ды косці.
В слове пинжачок
нулевое окончание
Зіма - сапраўдная чараўніца! Ёй ўласціва зменьваць ўсё вакол. Ні жудасны холад, ні прабіраецца да самых костак хвосткім вецер не могуць адабраць у зімы яе чароўнага чараўніцтва. Яе белыя фарбы здольныя ператварыць нават самы пануры пейзаж у майстэрскую карціну, напісаную лепшым мастаком у свеце. А ў памагатых у зімы - непараўнальны знаўца мастацтва. Хто ж гэта? Вядома, мароз! Гэты гарэза выводзіць на вокнах сваёй магічнай пэндзлем непаўторныя ўзоры, адзіныя ў сваім родзе. Ён падбірае асаблівыя фарбы, якіх няма ні ў аднаго мастака. У марозу ў запасе мноства палотнаў, ні на адным з якіх малюнак не паўторыцца нават у самай маленькай дэталі.
Шчасце не перапелка
рэшатам не накрыеш
