З творамі Я. Коласа я знаёмы яшчэ з самага маленства. Першымі творамі былі вершы, а потым паступова мы пачалі ўжо вывучаць і апавяданні, аповесці. Нядаўна мы разглядалі верш ''На полі вясною''. У гэтым вершы аўтар паказвае хараство да прыроды, выказвае сваю любоў да роднага краю, вучыць нас як важна бачыць хараство роднага краю. Твор пачыныецца і заканчваецца адным і тым жа слупком: ''Люблю я прыволле шырокіх палёў, зялёнае мора ржаных( буйных) каласоў'' У гэтым вершы аўтар выкладвае ўсю сваю любоў да беларускай прыроды. Амаль кожны слупок пачынаецца са слова ЛЮБЛЮ. Менавіта ад гэтага слова можна зразумець як Колас любіць і паважае прыроду. Як яна яму падабаецца і якая яна прыгажосць. Колас нават у гэтым творы ўжывае эпітэты і метафары, для таго, каб паказаць больш ярка прыгажосць прыроды. У Коласа няма нават слоў як апісаць гэту прыгажосць беларускай прыроды, гэта ўсё хараство! Твор пакінуў моцнае ўражанне, дапамог зразумець, як шмат прыгажосці вакол нас! Якая ўсё ж такі ў нас прыгожая беларуская прырода!!!
Пра рамонакЯ з дзяцінства люблю палявыя кветкі. Асабліва мне падабаюцца рамонкі. Гэта мой любімы кветка. Я памятаю яго з дзяцінства,калі мой тата прынёс мне маленькі букецік гэтых выдатных кветак. Рамонак - выдатная і прыгожая: жоўтая сердцевинка і белыя пялёсткі. Яна пахне лугамі, прыродай, цёплай вясной. У гэтым невялікім кветцы як быццам адлюстроўваецца само сонца, у іх - сама натуральнасць і хараство. Мне падабаюцца іх прыемны водар. Я шмат чытала пра гэтыя кветкі і самая цікавая легенда пра іх - гэта казка маёй бабулі. Яна мне казала, што гэтыя кветкі казачна-чароўныя. У іх форма кветкі вельмі падобная на парасон, і людзі ў даўнія часы верылі, што рамонкі служылі парасонамі ў малеьких казачных істот – дзіўных фей і чароўных гномік, якія жылі на палянках і лугах. Калі пачыналася непагадзь і церусіў халаднаватае дожджык, гэтыя мілыя істоты, маленечкія чалавечкі хаваліся рамонкам або хаваліся пад яе як пад парасон. І ім не быў страшны ніякай дождж, яны нават маглі падарожнічаць і шпацыраваць пад гэтымі неверагоднымі парасонамі, не баючыся прамокнуць. Да чаго великолепныэти кветкі! Я захапляюся імі заўсёды.Іх нельга не любіць, яны сімвал рускай прыроды, прыгожыя і далікатныя, і дораць дабрыню сэрца.
Яблык-м.р(ен мой) .таму будзе-яблыкi.
Декабрь по белорусски - снежань