Лапця - назоўнік.
Пачатковая форма - лапець.
Агульны, неадушаўлёны, канкрэтны; мужчынскага роду, 2 скланення; ужыты ў адзіночным ліку, родным склоне.
У сказе выконвае функцыю дапаўнення.
Не спляцеш (чаго?) лапця.
Аднойчы маладому вожыку захацелася з'есці яблык. Яблык на яблыні, а вожыкі не ўмеюць лазіць па дрэвах. Бачыць вока, але ляжыць высока. Як дастаць смачны фрукт? Сядзець чакаць, пакуль ветрам яблык з яблыні саб'е?
"На Бога спадзявайся, але і сам старайся", - вырашыў вожык і палез на дрэва. Лез, звальваўся, зноў лез і зноў звальваўся. Куды яму з яго кароткімі лапкамі! Але не здаецца вожык. З дзяцінства яго вучылі: калі ўлез у дугу - не кажы "не магу".
Праходзіў міма стары мудры вож, убачыў патугі маладога - пасмяяўся. Потым паклікаў сваю сяброўку сароку. Тая скінула яму не адзін, а тры яблыкі. "Не май сто рублёў, а май сто сяброў", - сказаў стары вож, накалоў два яблыкі на калючкі ды папоўз дахаты. А малады вожык, хрумкаючы апошні яблык, яшчэ доўга раздумваў над словамі старога.
Навуковы стыль абслугоўвае сферы навукі. Асноўныя асаблівасці навуковага стыля: лагічнасць, доказнасць, інфармацыйнасць. У ім ужываюцца словы словы з тэрміналагічным значэннем. Выкарыстоўваецца ў вучэбных дапаможніках, падручніках.
З-вярт-а-ем-ся, хрэсь-бін-ах, пера-ст-а-ва-л-і
3 гласных и 1 звонкий если я вопрос правильно поняла
