ПЕРВОЕ <em>С</em> ИДЕТ В ПРИСТАВКУ, ВТОРОЕ - В КОРЕНЬ
Светлы, які свеціцца, яркі
за - прыстаўка
раст - корань
а - суфiкс
юць - канчатак
аснова - зараста
па - прыстаўка
жаўц - корань
е - суфiкс
л - суфiкс
i - канчатак
аснова - пажаўце (формаўтваральны суфiкс -л- у аснову не ўваходзiць)
Приставка в слове параицца "па"
Чалавек і прырода — гэта два нераздельных паняцці. Як чалавек не можа абысціся без дароў прыроды, так і прырода не можа існаваць без дзейнасці чалавека.
Прырода — творца ўсіх творцаў
Мы прывыклі да таго, што прырода шчодра адорвае нас сваімі пладамі. Мы без праблем радуемся цёпламу сонейку, купаемся ў цёплых морах, атрымліваем асалоду ад гароднінай і садавінай, якія вырастаюць на нашай урадлівай зямлі. І часта, часам, не задумваемся, да чаго можа прывесці дзейнасць людзей, якая наносіць шкоду навакольнага асяроддзі.
Нашы рэкі з кожным годам становяцца ўсё брудней, паветра назапашвае шкодныя газы, а глеба без угнаенняў высільваецца і робіцца з кожным годам не такі урадлівай.
Людзі сталі акружаць сябе машынамі і механізмамі, электронікай і бетоннымі будынкамі. Так, гэта зручна і практычна. Але, з кожным днём чалавек ўсё далей аддаляецца ад усяго жывога, наносячы шкоду не толькі ўсяго навакольнага, але і сабе самому.