Па расе без чаравік.
Выбег з бору баравік.
...
.....
як яно расце без ножкі.
У вершы Р.Барадуліна "Трэба дома бываць часцей" асноўная думка ідзе пра наш родны дом, які усё наша жыццё грэе, расціць, дапамагае, абараняе ад дажджу, снегу і так далей.
Аўтар верша хоча нас навучыць берагчы свой дом, які на працягу ўсяго нашага жыцця займае першыя месцы ў нашым жыцці; а такжа, аўтар хоча нас навучыць ніколі не забываць сваю родную хату: "Не забыць сцежкі той, што цябе На дарогу выводзіла з дому".
У тэксце гэтага верша часта згадваецца слова "дом". Ты можаш лічыць сваім домам вуліцу, свой горад, дзе ты вырас і пражыў дастаткова часу ў ім, свой матэрыяльны дом, у якім ты спіш, ці робіш свае штодзённыя справы там. І, нас аўтар заклікае праз свой верш не забываць свой дом, няхай гэта будзе вуліцай, або тваім матэрыяльным домам, але абараняць яго, засцерагаць яго для таго, каб наступнае пакаленне магло з гонарам назваць ваша імя з ліку тых, хто абараняў, бараніў, клапаціўся ў сваім любімым доме можа быць нават і на працягу ўсяго яго жыцця
Имя существительное, а прыметник - имя прилагательное, дзеяслоу - глагол
1пар -приставка
2 пап-приставка
3пап-приставка
4 нету тут все слова
З таго часу, як з'явіўлася сацыяльная розніца, людзі пачалі жыць ў разладзе. Багатыя і бедныя людзі часта не маглі быць разам, таму што іх бацькі былі супраць гэтага.
Героі камедыі "Паўлінка" перажываюць гэтую розніцу. Маладыя людзі закахаліся адзін ў аднаго, але іх бацькі лічаць, што дзяўчына дастойна лепшага, яны нават не цікавяцца, што па гэтаму пытанню думае сама Паўлінка. Яе бацькоў зразумець нескладана: яны хочаць, каб іх дачка была шчасліва, але шчасце - гэта такая рэч, якую людзі складаюць самастойна, без дапамогі іншых, няхай нават і блізкіх людзей.
Такім чынам, аўтар камедыі добра перадаў чытачу гэтую праблему. На жаль, яна застаецца актуяльнай і на сённяшні дзень, але толькі самі людзі могуць пабароцца за сваю любоў, негледзячы ні на што.
