1) Калючыя iголкi, дзяўчына ў хустцы, марозны вечар, скошаная трава
3) Абступiлi возера, сцяной абступiлi, насустрач вясне, крыгi з шаргатам i трэскам, плывуць па рэках, пасля дажджу, дыхаў свежасцю i цеплынёй, разносiла на вёрсты i мiлi
4) На фотаздымке
5) Пайсцi ў сунiцы, iсцi па горадзе, расказваць пра таварыша, убачыць скрозь туман, маладзей за яго, два разы на тыдзень, падобны да бацькi
На траве,как огоньки,розовеют угольки?
Объяснение:
Уладзімір Дубоўка прысвяціў свой верш Беларусі, сваёй роднай старонцы. Шыпшына – спаконвечны сімвал Бацькаўшчыны. Менавіта першы радок песні заўжды цытуюць і зараз, калі кажуць пра Радзіму.
У вершы Дубоўка сцвярджае, што Беларусь ніколі еюне згіне, будзе змагацца і пад чужым гнётам не памрэ. У другой страфе аўтар кажа, што ён сам здольны АДЗІН абараніць краіну ад усіх чужынскіх навал.
Аўтар звяртаецца да самай маштабнай тэмы ў белапускай літаратуры – служэнне і адданасць Радзіме.
<span>Их еще называют КЛЮЧЕВЫЕ. Главные, на которых строится текст. Например, тема любви в стихотворении В. Тушновой. Я ЛЮБЛЮ тебя, это значит - я желаю тебе добра. Это значит, моя отрада, слов не надо, и встреч не надо, и не надо моей ПЕЧАЛИ, и не надо моей ТРЕВОГИ, и не надо, чтобы в дороге мы рассветы с тобой встречали.. . (выделены ключевые слова). </span>