1. За сялом, за пералескам злосны вецер свішча: там спраўляе завіруха гульбішча-ігрышча.
2. Аглянуўся: кусцікі згінулі ў процьме ночы.
3. Пайдзі лугамі ў поўдзень светлы: у<span>весь твой край, як сад, цвіце.
4. Ды не да ягад мне: вось-вось сонца за лес сядзе.</span>
Мая Радзіма – гэта прыгожая Беларусь. Гэта тое месца, куды я вяртаюся і яна заўсёды мне рада. Яна мяне спарадзіла і выхавала.Хто аднойчы пабываў у нас, той ніколі не забудзе добры <span>народ – беларусаў.I</span> я вельмі ўдзячны лёсу, што я нарадзіўся беларускім чалавекам.
На ўзлеску - лес, лясны, пералесак, лесавік (корань - лес/ляс)
птушыны - птушка, птушачка (корань - птуш)
пралеска - лес, лясны, пералесак, лесавік (корань - лес/ляс)
дыхае - удых, выдых, удыхнуць, выдыхнуць (корань - дых)
зямля - зямелька, зямельны, зямляк (корань - зямл/зямель)
Расце дрэва(а)
не знайсці дрэва (а)
узрадавацца дрэву (у)
пасадзіць дрэва(а)
любавацца дрэвам( ам)
гаварыць аб дрэве( е)
прыляцела зязюля(я)
не заўважыць зязюлю(ю)
дапамагчы зязюлі(і)
слухаць зязюлю(ю)
назіраць за зазюляй (яй)
памятаць аб зязюлі (і)
назоўнікі "дрэва, зямля" з'яўляюцца канкрэтнымі і могуць змяняцца па ліках і склонах
Ве-ра-бъя-ми , пъюць ( так и остоётся)