Скончылася зімні ноч[](3-е скл., Н.).
Снежная гладзь[]( 3-е скл., Н.) пасерабрылі промні сонца.
Пушыстая шэрань[](3-е скл., Н.) пакрыла галінкі дрэў.
Запоўнілі лес загадкавасць[](3-е скл., Н.) і таямнічасць[](3-е скл., Н.).
Каця зачаравала прыгожасць[]( 3-е скл., Н.) зімняга лесу.
Радасць[](3-е скл., Р.) і задавальненне дзяўчынка адчула сярод заснежаных дрэў.
Антон –вясковы хлопец. У дзяцінстве ён дужа хварэў і прастудзіў вушы. Пасля чаго стаў дрэнна чуць на вуха.
Калі Мэры Кэт прыйшла першы раз у клас, Антон коса глядзеў на яе. І чымсці яна стала яму не даспадобы. І у першы дзень знаёмства ён стаў слаць дзяўчыне запіскі з угрозамі.
У зімовы час Эма любіла катацца на каньках. Уся вёска збіралася каб палюбавацца як дзяуччынка цудоўна катаецца. Зайздросціць пачаў Антон Мэры. І вырашыў Антон таксама навучыцца катацца на каньках, ды так каб ён быў лепшы на льду за Мэры.
Усё атрымалася,хлопчык авалодаў канькамі. У канцы апавядання вучні знайшлі прымірэнне і пачалі сябраваць.
<span>Существует много видов спорта в том числе и художественная гимнастика. </span>Гимнастика полезна для мышц и гибкости. Много людей занимаются гимнастикой. <span>Этот вид спорта очень красивый и грациозный. У гимнасток всегда напряжённый график тренировок.Он требует много сил и энергии.Спортсменки выступают с мячом,лентой,скакалкой,булавами и обручем.На ковре они всегда подтянуты и собраны.</span>
Вот, пожалуйста.
Некоторые задания из 11 класса, есть в книгах 10 класса. Это так, на будущее
Сям'я Лявона Зябліка — тыповая вясковая сям'я таго часу. Зяблікі маюць сваю хату і не-вялікі надзел зямлі, які Лявон атрымаў у спад-чыну ад свайго бацькі. Ды вось бяда — малады паніч захацеў адабраць гэтую зямлю. Упэўне-ны ў тым, што праўда на яго баку, Лявон па-чынае судзіцца з панічом. На словы жонкі: «Ці з багатым беднаму судзіцца? Пакуль з багатага пух, то з беднага дух. Цэлыя вёскі такіх, як мы, з хат у поле вывозілі ад пасеваў, ад усяго дабра» — Лявон не звяртае ўвагі. Аднак, як і трэба было чакаць, суд заступіўся за памешчы-ка, а Лявону з сям'ёй было загадана ў кароткі тэрмін выселіцца з хаты. Для Лявона гэта было сапраўднай трагедыяй. «Сумленны жыхар, шчыры сявец», чалавек, які ўсё жыццё пра-рабіў на гэтай зямлі, з году ў год паліваў яе сваім потам, перацерусіў на ёй кожную грудач-ку, ён не мог уявіць свайго жыцця без гэтай зямлі. Даведаўшыся, што справа прайграна і зямлі яму ўжо не вярнуць, Лявон вырашае скон-чыць жыццё самагубствам. Зразумела, ён мог бы пайсці да паніча, пакланіцца яму, але быць парабкам Лявон не хацеў ды і занадта стаміўся ўжо абіваць парогі судовых устаноў.
Разам з Лявонам за зямлю змагаецца і яго старэйшы сын Сымон. У Сымона гэтакая ж самая прага да зямлі. Ён — моцны і адважны чалавек, натура гордая і свабодалюбівая. Зоська так гаворыць пра свайго брата: «Птушкаю-арлом быць бы табе і лётаць па паднябессі, як лётае вецер гэты вольны! Толькі ж бяда — крылле не дадзена табе, саколе ты мой зорка вокі».
Усёй душой Сымон ненавідзіць прыгняталь-нікаў, тых, хто не дае не толькі яго сям'і, а і ўсім сялянам вольна жыць. У адрозненне ад бацькі, які не бачыў выйсця са становішча, у якім апынуўся, Лявон добра ўсвядоміў — вый-сце ў барацьбе. I ён гатовы да гэтай барацьбы. Памірыцца з панічом — такой думкі няма ў галаве Сымона. Для яго гэта прыніжэнне ча-лавечай годнасці. На прапанову маці пайсці да паніча на службу хлопец гнеўна і рашуча ад-казвае: «...Не пайду туды, і вы ўсе не пойдзе-це. Аднаго кроку ў той бок не дам і адгэтуль не саступлю. Магіла татава стала векавечнай пе-рагародкай паміж імі і намі, і не зніштожыць яе сілай чалавечай! Гора таму, хто першы пера-ступіць гэты насып магільны над сваім родным, працягне рукі к ім і пойдзе з імі!..»
<span>Калі ў вобразе Лявона Зябліка Я. Купала ха-цеў паказаць даведзеную да адчаю беззямел-лем частку сялянства, якая не бачыла выйсця са свайго гаротнага становішча і ўсё яшчэ спа-дзявалася знайсці праўду ў існуючым ладзе, то ў вобразе Сымона — перадавую, актыўную частку сялянства, гатовую выйсці на ўзброе-ную барацьбу з несправядлівым сацыяльным ладам.</span>
