Гнязду Канчатак у
павуціннеў Канчатак нулявы
павуцінняў Канчатак нулявы
гняздо Канчатак о
гняздзе канчатак е
Вообще,будет-Вiр.
Если меня не обманывает словарь...
Вясной з вырая першым прылятае ён, шпак.
ўскоснымі<span> называюцца ўсе склоны, акрамя назоўнага (родны, давальны, вінавальны, творным і месны).</span>
Мой любімы герой па аповесці “Журауліны крык”.
<span>Я прачытаў аповесць В.Быкава “Жураўліны крык”.
Гэтая аповесць, як і іншыя творы Быкава, што я прачытаў, пра вайну.
Апісання ваенных дзеянняў у творы не шмат, больш старонак адведзена
апісанню настрою і стану герояў, іх успамінам і перажыванням. З усіх
салдат, якія засталіся на пераездзе затрымліваць ворага, мне найбольш
спадабаўся Свіст. Вясёлы і знаходлівы, Віцька дапамагаў воінам забыцца
пра тое, што іх, магчыма, чакае смерць. Яго жарты падымалі ў салдаіт
настрой. Віцька Свіст сам вельмі шчодры чалавек і не любіць скупых.
Гэтая рыса яго характару вельмі добра раскрываецца ў эпізодзе з салам
Пшанічнага. Іншы на яго месцы мог бы дамовіцца з Пшанічным і ціхенька
з’есці сала толькі ўдваіх. Але Віцька так ніколі не зрабіў бы. Ён добра
разумее, што ўсе воіны галодныя. Таму, забраўшы падманам сала ў
Пшанічнага, Віцька прапануе зварыць кашу на ўсіх. Вядома, не вельмі
добра, што ён гэта зрабіў падманам, але ў дадзенай сітуацыі іншага
выйсця не было.
Мінулае Свіста дае нам зразумець, што ў гэтага
хлопца ў жыцці не шсё было гладка. Ён быў уцягнуты ў нячыстую справу:
абкрадванне дзяржавы. За гэта Свісту давялося нават пасядзець у турме.
Але сваю памылку Віцька зразумеў сам і хутка выправіў яе.
Калі
пачалося вайна, Свіст разам з іншымі воінамі апынуўся на фронце. А ў
хуткім часе — і на пераездзе. Калм з’явіліся немцы і стала зразумела,
што прыйдзецца загінуць, Свіст ні на хвіліну не падумаў пра здраду. Ён
смела і адважна змагаўся да канца, падтрымліваў дух астатніх.
Васіль Быкау ставіць перад сваімі героямі праблему выбару і або
здрадзіць Радзіме, або стаць яе абаронцам. Віцька Свіст выпрабаванне
вытрымаў, нягледзячы на крымінальнае мінулае і памылкі ў жыцці. За гэта
не патрэбна яго вельмі строга судзіць, таму што ў кожнага чалавека ёсць
свае памылкі. Але адна справа, калі чалавек разумее свае памылкі і ў
далейшым не робіць іх, і другая справа, калі чалавек робіць памылкі і ў
далейшым іх не выпраўляе.
Вось за гэтыя рысы характару мне і спадабаўся Віцька Свіст.</span>
